Jak co roku na wiosnę z północnej półkuli naszej planety bardzo dobrze widoczny jest Merkury i w tym tygodniu właśnie zaczyna się taki okres widoczności tej planety. Poza Merkurym coraz lepiej widoczna jest Wenus, Saturn znajduje się w opozycji, natomiast Mars oddala się od Ziemi i świeci coraz słabiej. Pamiętać też należy o tym, że w nocy z soboty na niedzielę zmienia się czas z zimowego na letni.
Druga planeta od Słońca powoli przesuwa się na północny zachód stopniowo zwiększając swoją wysokość nad horyzontem o stałej porze po zachodzie Słońca. Na początku tygodnia 45 minut po zmierzchu (tak jak jest to pokazane na mapce) Wenus odnajdziemy nieco ponad 6° nad punktem kardynalnym „W” widnokręgu, zaś pod koniec tygodnia Wenus będzie się znajdować prawie 2° wyżej.
Wenus wciąż znajduje się daleko od Ziemi, dlatego planeta będzie miała małą (jak na nią) jasność -3,9 magnitudo i średnicę kątową 10″. Zmieni się nieco faza Wenus, która zmniejszy się do 95%.
Ostaniego dnia tygodnia (a jak ktoś ma odsłonięty horyzont całkowicie, to nawet wcześniej) do drugiej planety od Słońca dołączy Merkury, którego warunki widoczności będą bardzo korzystne w następnych dwóch tygodniach i razem z Wenus będzie on tworzył bardzo ładną parę na niebie.
W niedzielę 28 marca pierwsza planeta od Słońca będzie jeszcze nisko, bo tylko 5° nad horyzontem (i jednocześnie nieco mniej niż 5° od Wenus), ale z każdym kolejnym dniem aż do 11 kwietnia będzie się wspinał coraz wyżej. Tego dnia jasność Merkurego będzie wynosić -1,1 magnitudo, tarcza będzie miała niecałe 6″, natomiast faza – 81%.
Mapka pokazuje położenie Księżyca w czwartym tygodniu marca 2010.
Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Księżyc w najbliższych dniach będzie bardzo dobrze widoczny, ponieważ na początku tygodnia będzie zajmował najbardziej na północ wysunięte położenie na swojej orbicie. W związku z tym wieczorem będzie świecił bardzo wysoko na niebie, a w związku z fazą w pobliżu I kwadry przez lornetki i teleskopy bardzo dobrze widoczne będą kratery i morza na księżycowej tarczy.
Przez ten czas Srebrny Glob przejdzie od gwiazdozbioru Byka przez konstelacje Bliźniąt, Raka, Lwa do Panny. Na chwilę (w sobotę 27 marca) zajrzy tez do gwiazdozbioru Sekstansa. Zbliżając się do jasnych gwiazd tych gwiazdozbiorów Księżyc znakomicie ułatwi ich odszukanie na niebie.
W poniedziałkowy wieczór godzinę po zmierzchu Księżyc będzie znajdował się ponad 50° nad południowo-zachodnim horyzontem i będzie przechodził prawie dokładnie w połowie odległości między gwiazdami wyznaczającymi rogi Byka: położonej bardziej na północ El Nath (β Tau) i kilka stopni na południe ζ Tau. Około godziny 21:30 odległość Księżyca do pierwszej z wymienionych gwiazd będzie wynosić prawie 4°, natomiast do drugiej – 3,75 stopnia.
Dwie doby później Księżyc przewędruje na granicę między gwiazdozbiorami Bliźiąt i Raka. Wieczorem odnajdziemy go około 8° na południe od Polluksa i prawie 12° od Kastora – dwóch najjaśniejszych gwiazd tej konstelacji.
Jak widać z mapki tego samego wieczoru Księżyc będzie już dość blisko Marsa. W środę 24 marca odległość Mars – Księżyc będzie wynosić 9,5 stopnia, dobę później – około 8°. W czwartek Srebrny Glob będzie znajdował się również około 4° na południe od gromady otwartej gwiazd M44 jednak jego duża już faza (77%) bardzo utrudni jej obserwację.
Czerwona Planeta także zbliża się do M44 i pod koniec tygodnia dystans między tymi ciałami niebiańskimi zmniejszy się do 5,5 stopnia. Jednocześnie Mars będzie tracił na jasności i w tym tygodniu będzie świecił blaskiem około 0 magnitudo (porównywalnie z Arkturem), średnica tarczy będzie już mniejsza niż 10″, zaś faza zmniejszy się do 92%.
W sobotę Księżyc zajrzy na chwilę do gwiazdozbioru Sekstansa, ale jego gwiazdy są tak słabe, a faza Księżyca będzie już tak duża – 92%, że praktycznie będzie on niewidoczny. Srebrny Glob może za to tej nocy być użyty do zidentyfikowania Regulusa – najjaśniejszej (jasność +1,3 magnitudo) gwiazdy konstelacji Lwa. W momencie pokazanym na mapce odległość Księżyca do gwiazdy będzie wynosić około 8°
Ostatniego dnia tygodnia Księżyc przejdzie na pogranicze gwiazdozbiorów Lwa i Panny, a jego faza zwiększy się już do 92% (na dwa dni przed pełnią). Odnajdziemy go około 11,5 stopnia na południowy zachód od Saturna, ale o tym napiszę pod następną mapką.
Mapka pokazuje położenie Saturna w czwartym tygodniu marca 2010.
Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
W poniedziałek 22 marca Saturn znajdzie się w Saturn w opozycji w Pannie„>opozycji do Słońca. Dlatego w najbliższym czasie będą najlepsze w ciągu całego roku warunki do jego obserwacji. Jasność Saturna będzie wynosić +0,5 wielkości gwiazdowej, natomiast średnica kątowa tarczy – 20″.
W niedzielę 28 marca i w poniedziałek 29 marca Księżyc będzie znajdował się w pobliżu Saturna. Niestety najbliżej planety Księżyc będzie wtedy, gdy w Europie będzie środek dnia i u nas będzie można zobaczyć Srebrny Glob najpierw około 11,5 stopnia, zaś dobę później 10,5 stopnia od planety.
Maksymalna – wschodnia – elongacja Tytana (który świeci z jasnością +8,3 magnitudo) wypada w tym tygodniu w sobotę 27 marca.
