Noce w końcówce lutego będą coraz ciemniejsze, ponieważ Księżyc zbliża się do nowiu, odwiedzając przy tym Saturna oraz zakrywając m.in. gwiazdę θ Ophiuchi. W niedzielę Księżyc zbliży się do Wenus, ale minie ją dopiero w przyszłym tygodniu. Wieczorem wciąż jeszcze widoczny jest Jowisz.
Księżyc powoli zbliża się do nowiu, przechodząc po drodze przez III kwadre 23 lutego. W najbliższych dniach odwiedzi gwiazdozbiory Panny, Wagi, Skorpiona i Strzelca, wschodząc w drugiej części nocy i coraz mniej przeszkadzając swoim blaskiem.
W poniedziałek 21 lutego Księżyc przeszedł na południe od Saturna. Nad ranem faza Srebrnego Globu zmniejszyła się do 89%, a Księżyc znajdował się 10° na południe od szóstej planety Układu Słonecznego.
Sam Saturn wschodzi około godziny 20:40 i świeci blaskiem +0,5 magnitudo. Jego tarcza ma średnicę 19″. Maksymalna elongacja Tytana (tym razem wschodnia) wypada w tym tygodniu w środę 25 lutego.
Kolejnej nocy, we wtorek 22 lutego Księżyc przesunie się kilkanaście stopni na południowy wschód, jego faza zmniejszy się do 80%, zaś odnaleźć będzie go można odnaleźć około 4° od Spiki – najjaśniejszej gwiazdy w konstelacji Panny.
25 lutego Księżyc dotrze już do konstelacji Skorpiona i zbliży się bardzo do Antaresa – świecącej na czerwono-pomarańczowo najjaśniejszej gwiazdy tego gwiazdozbioru. Do rana Księżyc zbliży się do Antaresa na mniej niż 2°.
Mapka pokazuje położenie Księżyca i Wenus w czwartym tygodniu lutego 2011.
Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
26 lutego faza naturalnego satelity Ziemi będzie miała już tylko 37%, a jego wschód nastąpi dopiero przed godziną 3 nad ranem. Tej nocy Księżyc zakryje dość jasną gwiazdę θ Oph, której jasność wynosi 3,3 masgnitudo. Jednak obserwacja tego zakrycia będzie trudna nie tylko ze względu na niską temperaturę powietrza, ale także dlatego, że podczas zakrywania gwiazdy Księżyc będzie dopiero wschodził (zwłaszcza w północno-zachodniej części naszego kraju), odkrycie nastąpi przy ciemnym brzegu kilka stopni nad horyzontem. Oto szczegóły zakrycia dla kilku miast w Polsce:
| Miasto | zakrycie | wysokość [°] | odkrycie | wysokość [°] |
|---|---|---|---|---|
| Gdańsk | 3:35 | 1 | 4:24 | 5 |
| Kraków | 3:33 | 4 | 4:19 | 9 |
| Krosno | 3:33 | 5 | 4:20 | 9 |
| Łódź | 3:34 | 3 | 4:21 | 7 |
| Poznań | 3:33 | 1 | 4:19 | 6 |
| Suwałki | 3:36 | 3 | 4:30 | 7 |
| Szczecin | 3:34 | 0 | 4:17 | 4 |
| Warszawa | 3:34 | 3 | 4:25 | 8 |
| Wrocław | 3:32 | 2 | 4:16 | 7 |
| Żywiec | 3:33 | 4 | 4:17 | 9 |
W niedzielę 27 lutego Księżyc przejdzie do gwiazdozbioru Strzelca, jednak nie zdoła dotrzeć do Wenus. Najjaśniejsza planeta na naszym niebie przebywa obecnie na granicy gwiazdozbiorów Strzelca i Koziorożca. Nad ranem Srebrny Glob znajdował się będzie nieco ponad 20° na zachód od Wenus. Jasność Wenus utrzyma się na poziomie -4,1 magnitudo, o kolejną sekudnę kątową zmniejszy się jej tarcza (do 16″), natomiast o kolejne kilka procent zwiększy się faza (do 71%).
Mapka pokazuje położenie Jowisza na tle gwiazdozbioru Ryb w czwartym tygodniu lutego 2011.
Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Największa planeta w Układzie Słonecznym jest widoczna niedługo po zmierzchu i świeci blaskiem -2,1 magnitudo. Jowisz znajduje się obecnie ponad półtora jednostki astronomicznej (czyli średniej odległości Ziemi od Słońca) dalej niż w czasie opozycji, dlatego oprócz niezbyt dużej jak na niego jasności ma również małą tarczę: zaledwie 34″.
Kieżyce galileuoszowe są widoczne coraz słabiej , a w ciągu tego tygodnia będzie można zaobserwować następujące zjawiska:
- 22 II godz. 18:55 – wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza,
- 26 II godz. 19:07 – Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
- 27 II godz. o zmierzchu Io i jej cień na tarczy Jowisza,
- 27 II godz. 18:43 – zejście Io z tarczy Jowisza,
- 27 II godz. 19:21 – zejście cienia Io z tarczy Jowisza.
