Nowe zdjęcie wykonane za pomocą instrumentu Wide Field Imager w Obserwatorium ESO La Silla w Chile prezentuje dwa obszary powstawania gwiazd w południowej Drodze Mlecznej. Pierwszy z obszarów, po lewej, jest zdominowany przez gromadę gwiazd NGC 3603, oddaloną od nas o 20 tysięcy lat świetlnych, położoną w ramieniu spiralnym Kila-Strzelca. Drugi obiektów, po prawej, to zbiorowisko świecącego gazu o nazwie NGC 3576, umiejscowione o połowę bliżej.

NGC 3603 to bardzo jasna gromada gwiazd, słynna z posiadania największego nagromadzenia gwiazd masywnych w naszej Galaktyce. W centrum znajduje się wielokrotna gwiazda Wolfa-Rayeta o nazwie HD 97950. Gwiazdy Wolfa-Rayeta są w zaawansowanym stadium ewolucji, a ich masy zaczynają od około 20 mas Słońca. Ale mimo, że to spora masa, gwiazdy te tracą znaczącą część swojej materii w postaci wiatrów gwiazdowych, które rozwiewają materię z powierzchni w przestrzeń kosmiczną z prędkościami kilku milionów kilometrów na godzinę.

Mapka przedstawia południowy gwiazdozbiór Kila. Czerwonym kółkiem zaznaczono położenie jasnej gromady otwartej NGC 3603.

W NGC 3603 odbywa się bardzo aktywne powstawania gwiazd. Gwiazdy rodzą się w ciemnych i zapylonych obszarach kosmosu, zazwyczaj ukryte przed naszym wzrokiem. Ale gdy młode gwiazdy stopniowo zaczynają świecić i czyścić otaczające je kokony materii, stają się widoczne i tworzą świecące obłoki znane jako obszary HII. Obszary te świecą dzięki oddziaływaniom promieniowania ultrafioletowego wydzielanego przez jasne, gorące i młode gwiazdy z otaczającymi je obłokami gazu. Obszary HII mogą mieć setki lat świetlnych średnicy, a obłok otaczający gromadę NGC 3603 uważany jest za najbardziej masywny w całej Galaktyce.

Gromadę po raz pierwszy zaobserwował 14 marca 1834 roku John Herschel, podczas swojej trzyletniej ekspedycji w celu systematycznego przeglądu nieba południowego z okolic Kapsztadu. Opisał ją jako niezwykły obiekt i przypuszczał, że może być gromadą kulistą gwiazd. Późniejsze badania dowiodły, że nie jest to stara gromada kulista, a jedna z najbogatszych młodych gromad otwartych.

Na szerokokątnym zdjęciu, wykonanym w ramach przeglądu nieba Digitized Sky Survey 2, widoczny jest obszar wokół dużego regionu gwiazdotwórczego NGC 3603.

NGC 3576 leży w ramieniu spiralnym Kila-Strzelca w Drodze Mlecznej. Znajduje się około 9000 lat świetlnych od Ziemi – znacznie bliżej niż NGC 3603, ale na niebie widać ją tuż obok.

Mgławicę NGC 3576 warto wspomnieć z powodu dwóch niezmiernie zakrzywionych obiektów przypominających zawinięte rogi barana. Te dziwne smugi są wynikiem wiatrów gwiazdowych z gorących, młodych gwiazd z centralnych obszarów mgławicy. Wiatry wywiały gaz i pył na zewnątrz na przestrzeni kilkuset lat świetlnych. Dwa ciemne, krzyżowe obszary znane są jako globule Boka i łatwo je dostrzec w olbrzymim kompleksie mgławicy. Te ciemne obłoki w pobliżu górnej części zdjęcia są potencjalnymi miejscami dla przyszłego formowania się gwiazd.

NGC 3576 również została odkryta przez Joha Herschela w 1834 roku, który był szczególnie produktywnym i nagradzanym rokiem na angielskiego astronoma.

Autor

Avatar photo
Redakcja AstroNETu