Noc robi się coraz krótsza, stąd i warunki obserwacji pogarszają się z dnia na dzień. Ale mimo wszystko czeka nas wiele atrakcji. Między innymi opozycja Marsa, którego jasność dojdzie aż do -2.4 mag., Wenus coraz wcześniej wschodzaca jako gwiazda poranna oraz całkowite zaćmienie Słońca…. niestety niewidoczne w Polsce.

W czerwcu Słońce wstępuje w znak Raka i osiąga maksymalną deklinację. Wtedy to nastąpi przesilenie i rozpocznie się lato. Jest to miesiąc, w którym w Polsce wystąpi najdłuższy dzień i najkrótsza noc w roku.

Fazy Księżyca układają się w ten sposób, że najlepsze warunki obserwacyjne będziemy mieli pod koniec miesiąca. W apogeum (czyli najdalej od Ziemi) nasz naturalny satelita znajdzie się 11 czerwca o godzinie 21:49, natomiast perygeum (miejsce, gdzie Księżyc jest najbliżej naszej planety) osiągnie 23 dnia o godzinie 19:15.

Z planet najlepszym obiektem do obserwacji będzie Mars. Będzie on świecił stosunkowo nisko (około 10-15 stopni) nad południowym i południowo-wschodnim horyzontem, choć będzie raczej dobrze rozpoznawalnym obiektem, gdyż nie będzie „mrugał” jak reszta gwiazd. Będzie miał intensywną czerwoną barwę i niespotykaną w tej okolicy nieba jasność (na początku miesiąca -2,0 mag., 21 czerwca -2,4 mag., i pod koniec czerwca -2,2 mag.). Wspaniałe warunki będą mieli też amatorzy fotografowania nieba, gdyż w dniu 21 czerwca Mars przybliży się do Ziemi na minimalną odległość 67,34 mln km (wtedy też jego blask będzie największy) i rozmiary kątowe (21 sekund łuku), co pozwoli na obserwacje szczegółów powierzchni planety przy użyciu nawet małych teleskopów. Ponieważ planeta znajduje się w okolicach opozycji (ta nastąpi 13 czerwca), to będziemy obserwować niemal pełną jej tarczę.

Równie ciekawym obiektem, ale na niebie porannym, będzie Wenus, której jasność jak zawsze oscylować będzie wokół -4,3 magnitudo. Na początku miesiąca planeta wschodzić będzie dość późno i dlatego na godzinę przed wschodem Słońca świecić będzie na wysokości jedynie 5 stopni nad horyzontem. Jednak już pod koniec czerwca jej wysokość dojdzie do 11 stopni, planeta ta będzie więc bardzo ciekawym obiektem na wschodniej półkuli. Jej faza rośnie, gdyż Wenus zbliża się do maksymalnej elongacji zachodniej. Równocześnie średnica tarczy maleje, aż do około 20″.

Reszta planet znajduje się blisko Słońca, stąd ich obserwacja będzie utrudniona lub całkowicie niemożliwa.

W czerwcu promieniują meteory z roju czerwcowych Lirydów. Maksimum przypada na 16 dzień miesiąca, kiedy to będzie można ujrzeć średnio 5 smug na godzinę. Obserwacje będą utrudnione przez Księżyc po ostatniej kwadrze. Radiant meteorów znajduje się w gwiazdozbiorze Lutni (18h22m rekt. i +35 st. dekl.)

Posiadaczy teleskopów zainteresować może jasna planetoida Ceres (w gwiazdozbiorze Strzelca), która znajduje się właśnie w pobliżu opozycji. Jej jasność oscylować będzie wokół 7,4 mag., a jej położenie w kolejnych dniach będzie się zmieniać następująco:

Życzymy udanych obserwacji.