Sonda Galileo ma we wrześniu 2003 roku rozbić się na powierzchni Jowisza. Tym czasem w zeszłym miesiącu na konferencji American Geophysical Union Meeting w San Francisco zaprezentowano kolekcję niezwykłych zdjęć Io wykonanych przez sondę w okresie pracy. Dane uzyskane przez sondę pomogą lepiej zrozumieć góry i wulkany na tym niespokojnym księżycu.

Zdjęcia wykonane przez sondę Galileo podczas przelotu koło Io w sierpniu i październiku 2001 roku. Zestawienie wskazuje na obecność świeżej lawy w regionie. Zdjęciu po lewej wykonane zostało w świetle widzialnym w pażdzierniku 2001, a zdjęcie po prawej, w podczerwieni, w sierpniu 2001. Kolory na zdjęciu w podczerwieni odzwiercielnają temperaturę powierzchni w Kelwinach. Obszary o temperaturach wyższych niż 350 Kelwinów zostały zaznaczone również na obrazie w świetle widzialnym. Ciemne ślady lawy widoczne na zdjęciu w świetle widzialnym odpowiadają miejscom, ktróe na zdjęciu termicznym mają jeszcze niskie temperatury, co oznacza że wyciek lawy zdarzył się między sierpniem a październikiem.

Po lewej stronie zdjęcia znajduje się mozaika obrazów wysokiej i niskiej rozdzielczości, wykonanych odpowiednio w październiku 2001 i lipcu 1999 przez sondę Galileo. W górnym rogu widok na całą Io. Na podstawie zdjęć odkryto krótkotrwałą aktywność nowo odkrytego wulkanu Prometheus w lutym 2000 roku. Jest to jedyne aktywne miejsce w tym rejonie. Takie wylewy substancji zawierających siarkę zastygają tworząc twory w kolorach szaro-żółtym.

Zdjęcie Mongibello Mons w promieniach Słońca znajdującego się nisko nad horyzontem (oświetla górę od lewej). Taka iluminacja uwidoczniła szczegóły na powierzchni Io. Mongibello Mons wznosi się na wysokośc 7 kilometrów nad równinę. Inne, niższe wzniesienie, wysokie na 250 metrów biegnie od górnego lewego rogu do środka zdjęcia, na prawo od Mongibello Mons. Naukowcy uważają, że góry na Io powstają w wyniku wypiętrzenia skorupy księżyca wzdłuż uskoku. Starsze góry na Io są znacznie mniej ostre niż młodsze.

Autor

Anna Marszałek