Obserwacje Jowisza wykonane przez sondę Cassini przynoszą nowe informacje na temat cyrkulacji atmosferycznej planety oraz jej pierścienia i księżyców – informuje najnowszy numer „Science”.

W najnowszym numerze czasopisma „Science” grupa 24 astronomów ze Stanów Zjednoczonych i Europy, kierowana przez Tony Del Genio z NASA przedstawiła wyniki analizy 26 000 zdjęć Jowisza wykonanych przez sondę Cassini lecącą w kierunku Saturna. Wyniki zaprezentowane przez Del Genio i jego współpracowników przyniosły kilka interesujących niespodzianek. Okazuje się bowiem, że pochodzenie i struktura pasów w atmosferze Jowisza jest dużo bardziej skomplikowana niż sądziliśmy dotychczas. Astronomom wydawało się, że jasne pasy to obszary, gdzie masy atmosfery planety unoszą się w górę, a ciemne obszary to miejsca, gdzie gaz opada w dół.

Obrazy 43 niewielkich burz w atmosferze największej planety Układu Słonecznego uzyskane przez sondę Cassini również są bardziej nietrywialnym zjawiskiem, niż początkowo uważano. Komórki burzowe występujące w ciemnych pasach, które miały opadać, w zasadzie bez wyjątku unoszą się w górę. Zdjęcia sondy pozwoliły także uzyskać więcej informacji o cienkim pierścieniu otaczającym Jowisza. Różnorodność pozycji, z jakich sonda Cassini obserwowała Jowisza i jego pierścień, pozwoliła powiedzieć coś o rozmiarach i kształcie składników pasa odbijających światło słoneczne. Cząstki pierścienia w rzeczywistości są ciałami o bardzo nieregularnych kształtach. Sugeruje to, że pochodzą one z powierzchni dwóch niewielkich satelitów Jowisza – Metis i Adrastei – poruszających się po orbitach bliskich pierścieniowi.

Ogromną niespodzianką sprawiły ultrafioletowe obrazy północnego bieguna planety. Okazało się, że znajduje się tam ciemny owal o rozmiarach Wielkiej Czerwonej Plamy (Wielka Ciemna Plama„>pisaliśmy o tym parę dni temu). Inne odkrycia dotyczą obserwacji atmosfer i otoczek księżyców Io i Europy przechodzących na tle tarczy planety, detekcji aktywności wulkanicznej blisko północnego bieguna Io i oszacowania nieregularnego kształtu Himalii – jednego z niewielkich naturalnych satelitów Jowisza.

Autor

Łukasz Wiśniewski