Ciągi obniżeń znaczące powierzchnię Marsa wskazują na jego aktywność sejsmiczną. Marsjańskie trzęsienia ziemi mogą nadal kształtować wygląd powierzchni. Co więcej, łańcuchy dołków występują wzdłuż uskoków, które w przeszłości były korytami cieków wodnych.

Ciągi zagłębień wyglądają na najmłodsze formy marsjańskiego terenu – młodsze niż kratery uderzeniowe i koryta dawnych rzek. Podobne twory występują na Ziemi, np. na Islandii, jednak ze względu na silniejsze procesy erozji są one znacznie mniejsze i mogą zniknąć w ciągu kilkudziesięciu lat od powstania. Na Marsie dołki utrzymują się znacznie dłużej, nie są zasypane przez osuwający się materiał. Niektóre z nich są dopiero w stadium powstawania. Najmniejsze mają płaskie dno o podobnej teksturze jak otoczenie. Z kolei bardziej strome stoki są jednorodne.

Powstawanie zagłębień odtworzono w laboratorium symulując procesy sejsmiczne: sztywne płyty przysypano drobnym, luźnym piaskiem – białym i farbowanym – po czym płyty rozsuwano tworząc szczelinę. W ten sposób w piasku powstały dołki podobne do tych na Marsie.

Według doktora Davida Ferrilla z Southwest Research Institute, uskoki mogłyby obecnie być zasobnikami wody lub lodu, co czyni je miejscami wartymi szczególnego zainteresowania naukowców poszukujących śladów życia na Marsie. Przebadanie zagłębień dostarczyłoby wiedzy o tym, co dzieje się pod powierzchnią Czerwonej Planety, włączając potencjalne wody gruntowe.

Autor

Wojciech Rutkowski