Podczas analizowania zdjęć niewielkiej, nieregularnej galaktyki w gwiazdozbiorze Byka (SagDIG), wykonanych przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a, międzynarodowa ekipa astronomów, którą kierowali Simone Marchi, Yazan Momany i Luigi Bedin natrafiła na ślad słabo świecącej planetoidy, która podczas naświetlania poruszała się w polu widzenia teleskopu. Ślad ten widoczny jest jako seria trzynastu czerwonawych łuków w prawej części zdjęcia powyżej.

Podczas gdy teleskop Hubble’a obiega Ziemię i Ziemia obiega Słońce, planetoida znajdująca się w pobliżu naszej planety wydaje się poruszać o wiele szybciej niż nieporównywalnie odleglejsze gwiazdy widoczne w tle ze względu na efekt tzw. paralaksy. To tak jak podczas jazdy samochodem: mamy wrażenie, że drzewa stojące przy drodze „uciekają” szybciej niż obiekty znajdujące się dalej od nas.

Gdyby czas ekspozycji był ciągły, planetoida byłaby widoczna jako ciągła, lekko falująca linia. Jednakże naświetlanie kamery było podzielone na kilkanaście części. Po każdej z nich zamykano przesłonę, a obraz wędrował z elektronicznego czujnika do komputerowej pamięci aparatu. Tym właśnie spowodowane są przerwy w śladzie zostawionym przez planetoidę.

Ponieważ znamy bardzo dokładnie trajektorię lotu statku z Teleskopem Hubble’a wokół Ziemi, wyliczyć można odległość od planetoidy w podobny sposób jak przy wyliczeniach dotyczących powierzchni Ziemi. Po obliczeniach okazało się, że jest to dotychczas nieznana planetoida, która w momencie obserwacji odległa była od naszej planety o około 270 mln kilometrów.

Jak wynika z odległości dzielącej Ziemię od planetoidy, leży ona najprawdopodobniej w głównym pasie planetoid między orbitami MarsaJowisza. Bazując na zaobserwowanej jasności obiektu astronomowie obliczyli, że ma on średnicę ok. 2,5 km.

Najjaśniejsze gwiazdy widoczne na zdjęciu znajdują się na Drodze Mlecznej. Ich odległość od Ziemi to kilka tysięcy lat świetlnych. Słabe gwiazdy z galaktyki SagDIG leżą w odległości ok. 3,5 mln lat świetlnych od nas. Wreszcie galaktyki w tle (czerwonawe/brązowawe dość rozległe obiekty ze spiralnymi ramionami) są zlokalizowane jeszcze dalej niż SagDIG, jakieś 100-200 mln lat świetlnych. Tak więc mamy na zdjęciu ogromne zróżnicowanie odległości poszczególnych obiektów od Ziemi.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a jest owocem współpracy między NASA i Europejską Agencją Kosmiczną (ESA).

Autor

Małgorzata Karaś

Komentarze

  1. ktoś    

    Coś tu nie gra: odległości! — Jak to możliwe, żeby galaktyka w SagDIG miała rozpiętość ok. 3,5 mln lat świetlnych (tak wynika z tekstu – najbliższe są o kilka tysięcy lat od nas,najdalsze – 3,5 mln lat). Dla porównania nasza galaktyka ma ca 100 tysięcy LY. Poza tym SagDIG – przepotężna galaktyka musiałaby klinem prawie zahaczać naszą galaktykę – nie słyszałem, żeby coś takiego zostało udowodnione.

Komentarze są zablokowane.