Dogłębne badania ponad 4 tysięcy galaktyk eliptycznych i soczewkowych w 93 pobliskich gromadach galaktyk pozwoliły odkryć ciekawy proces „zmniejszania się skali”.

Przeciwnie do oczekiwań naukowców, największe i najjaśniejsze galaktyki spośród badanych zawierały prawie wyłącznie stare gwiazdy. Większość z tych gwiazd powstała około 13 miliardów lat temu. Badania wskazują, że w ostatnim czasie w galaktykach nie występowały aktywne procesy formowania gwiazd. Nie znaleziono także dowodów na to, żeby duże galaktyki pochłaniały mniejsze obiekty tego typu.

W odróżnieniu od dużych małe, ciemniejsze galaktyki obserwowane przez NOAO są znacznie młodsze – ich gwiazdy powstały co najwyżej cztery miliardy lat temu.

Obecne badania są oparte na znacznie większym materiale obserwacyjnym niż poprzednie. Wyniki tych obserwacji przeczą powszechnie uznawanemu hierarchicznemu modelowi powstawania galaktyk. Zgodnie z tą teorią wielkie galaktyki eliptyczne powstały przez pochłanianie mniejszych galaktyk eliptycznych zawierających znaczne ilości młodych gwiazd. Znaczyłoby to, że wielkie galaktyki eliptyczne powinny zawierać równie dużo młodych gwiazd co galaktyki mniejsze.

Nasze badania objęły największe i najliczniejsze gromady galaktyk w bliskim nam Wszechświecie. Przebadane gromady znajdują się w odległościach mniejszych niż jeden miliard lat świetlnych„, mówi Jenica Nelan, pierwszy z autorów artykułu opisującego te badania. „Nasze analizy pokazały, że istnieje ścisły związek masy i wieku galaktyk eliptycznych. Wielkie galaktyki eliptyczne powstały wcześniej w historii Wszechświata podczas, gdy im podobne, ale dziesięciokrotnie mniej masywne galaktyki są dużo młodsze„.

Pojęcie 'zmniejszania skali’ oznacza dokładnie, że gdy Wszechświat był młodszy, procesy powstawania gwiazd zachodziły w wielkich galaktykach. Wraz ze starzeniem się Wszechświata tworzenie gwiazd powoli zatrzymywało się w dużych galaktykach podczas, gdy mniejszych galaktykach procesy formowania gwiazd nadal trwały„, mówi Michael Hudson z uniwersytetu Waterloo w prowincji Ontario, główny badacz pracujący nad projektem prowadzonym przez NOAO.

Ostatnie wyniki uzyskano na podstawie analizy tysięcy widm wykonanych w przeciągu kilkudziesięciu nocy obserwacyjnych. Obserwacje wykonano przy pomocy 3,5-metrowego teleskopu WIYN w Kitt Peak National Observatory w Arizonie oraz 4-metrowego teleskopu w Cerro Tololo Inter-American Observatory w Chile. Dzięki żmudnej pracy astronomów na podstawie danych spektralnych udało się określić wiek gwiazd wchodzących w skład każdej z galaktyk.

Niestety nie jesteśmy wstanie zobaczyć jak wyglądały galaktyki w dalekiej przeszłości, jednak gwiazdy znajdujące się w ich wnętrzach mogą posłużyć jako swego rodzaju astronomiczne skamienieliny. Na postawie ich obecnego wyglądu możemy dowiedzieć się wiele o wcześniejszej historii galaktyk„, wyjaśnia Michael Hudson. „Jak się okazuje starsze galaktyki nie są wcale kipiącym gorącym garnkiem, gdzie dynamicznie wciąż rodzą się nowe gwiazdy, gdy starsze dobiegają swego kresu. W pewnym momencie proces formowania gwiazd zatrzymuje się„.

Ewolucja galaktyk eliptycznych i soczewkowych nie jest jeszcze dobrze poznana. Zazwyczaj galaktyki takie są „bardziej czerwone” niż galaktyki spiralne. Największe galaktyki eliptyczne są najbardziej czerwonymi galaktykami jakie znamy. Jednak do tej pory nie było wiadomo, czy za to zjawisko odpowiedzialny jest wiek gwiazd wchodzących w skład galaktyk, czy duża zawartość cięższych pierwiastków w galaktykach.

Tego typu czerwone galaktyki zawierają znaczne ilości materii wchodzącej w skład gwiazd w pobliskim Wszechświecie, ale niestety wiemy bardzo mało o ich powstawaniu„, mówi Russel Smith, współautor badań, pracujący na uniwersytecie Waterloo. „Wydaje się, że większość gwiazd w czerwonych galaktykach powstała bardzo wcześnie. Nasze wyniki pokazują, że tak jest rzeczywiście w przypadku wielkich galaktyk, podczas, gdy małe galaktyki zawierają stosunkowo młode gwiazdy. Przewidujemy, że nowe badania bardziej odległych i starszych galaktyk, ujawnią niedużą liczbę ciemnych, czerwonych galaktyk„.

Badania zostały przeprowadzone w oparciu o projekt Fundamental Plane Survey prowadzony przez NOAO.

Autor

Marcin Nowakowski

Komentarze

  1. kamt    

    rozumiem ze chodzi o miliardy lat….. — rozumiem ze chodzi o miliardy lat…ze gwiazdy maja 13 miliardow lat… po prostu „z angielska” przepisano a tam po milionach sa biliony…dobrze mowie?

    1. Fallen    

      ano — Masz rację, chodzi o ten sam liczebnik inaczej określony w różnych systemach, po Naszemu miliard… 😉

      Gwiazdy w wieku 13 miliardów lat są cholernie stare…, musiały być małe, skoro ich światło jeszcze dociera do Nas…

  2. BRUNO    

    Czerwona tajemnica galaktyk eliptycznych — Owe badania niczego nie wnosza,okreslenie wieku galaktyk jest jakims absurdem.Tz. wielki wybuch,choc nie do konca zbadany,takowych o wiekszej sile bylo i jest w wszechswiecie ogromna ilosc,wszystko jest przyporzatkowane tz.WW.Ogrom pomiarow to tylko przypuszczenia,teorie.Niema programow o ktore prosza naukowcy,systematyka w tej dziedzinie jest bardzo potrzebna.Oczywiscie NASA,TAGZE INNE INSTYTUCJE ASTRONOMICZNE,NIE MOGA WSZYSTKIEGO UJAWNIAC.obecne centra badani ich naziemne stacje,tagze w kosmosie,nie sa w stanie do wielkich odkryc.Trzeba wielkich obiektow w kosmosie i to odalonych od ziemi wiele lat swietlnych.WSZECHSWIAT JEST W SWEJ PRZESTRZENI NIEOGRANICZONY,jednak kilka podpowiedzi kim jestesmy moze jest na tej planecie.Od ogromnego wszechswiata dzieli nas miliardy lat swietlnych.Jednak czlowiek ma pewien czas na nauke,ziemia NIE.

Komentarze są zablokowane.