Odkryto jedną z najjaśniejszych gwiazd w naszej galaktyce. Obecną rekordzistką jest Eta Carinae, której jasność (tzn. moc promieniowania) sięga ok. 4,7 miliona jasności Słońca. Nowo odkryta gwiazda ma jasność ok. 3,2 miliona jasności Słońc i znajduje się blisko centrum Drogi Mlecznej.
Astronomowie już wcześniej wiedzieli o tej gwieździe. Jednak dopiero przy użyciu Teleskopu Kosmicznego Spitzera można było określić jej jasność. Wcześniej było to niemożliwe z powodu pyłu, który występuje w dużych ilościach w pobliżu centrum Galaktyki. Spitzer może obserwować w podczerwieni i „przebił się” przez pył do obszarów niedostępnych dla światła w zakresie widzialnym. Z powodu pyłu nie można mieć jednak całkowitej pewności, czy określona jasność jest właściwa. Może się okazać, że odkryta gwiazda jest jaśniejsza nawet od Eta Carinae.
Odkryta gwiazda jest uznawana za drugą najjaśniejszą gwiazdę w naszej Galaktyce. Astronomowie uważają jednak, że istnieją inne równie jasne lub nawet jaśniejsze gwiazdy w Drodze Mlecznej, jednak są one ukryte przed naszym wzrokiem.
Najjaśniejsze gwiazdy są także największymi. Masywne gwiazdy występują jednak rzadko, ponieważ teoria przewiduje, że zbyt masywne protogwiazdy nie mogą się uformować i rozpadają się na dwie lub kilka mniejszych. Dlatego masywne gwiazdy tak ciekawią astronomów, gdyż wyznaczają granice masy, która pozwala jeszcze na powstanie gwiazdy.
Odkryta gwiazda nie tylko jest bardzo jasna i masywna. Jest niebieskim olbrzymem, gwiazdą typu Wolfa-Rayeta. Jej średnica jest około 100 razy większa niż średnica Słońca. Traci ogromną ilość materii gwiezdnej w bardzo krótkim czasie i żyje tylko około kilku milionów lat. Swój żywot zakończy jako supernowa. Co ciekawe, astronomowie uważają, że wybuch może nastąpić wkrótce (co oznacza, że może nastąpić jutro lub za milion lat). Wybuch spowoduje wyparowanie planet znajdujących się w pobliżu gwiazdy. Może także przyczynić się do powstania nowych gwiazd na terenach bardziej od niej oddalonych. Wokół nowej gwiazdy odkryto dodatkowo chmurę pyłu i gazu, czyli mgławicę, która kształtem przypomina ozdobny kwiat Peonię. Stąd nazwa tej gwiazdy – „peony nebula star”. Przypuszcza się, że mgławica powstała z wyrzucanej materii gwiazdy.
Artykuł na ten temat został zamieszczony w „Astronomy and Astrophysics”. Autorami pracy są m.in. Andreas Barniske, Lidia Oskinova i Wolf-Rainer Hamann z Potsdam University w Niemczech.
