Koniec pierwszej dekady kwietnia będzie charakteryzował się ciemnymi nocami, ponieważ nów Księżyca przypada dokładnie w środę 10 kwietnia. Ale już w czwartek 11 kwietnia będzie można próbować odnaleźć cienki sierp Księżyca nisko nad zachodnim horyzontem. Natomiast w niedzielę 14 kwietnia czeka nas bliskie spotkanie Srebrnego Globu z Jowiszem. Kometa C/2011 L4 (PanSTARRS) jest widoczna przez całą noc – lepiej rano. Również prawie całą noc, ale po przeciwnej stronie nieba, dobrze widoczny jest Saturn.

Księżyc powoli zbliża się do nowiu, który będzie miał miejsce w środę 10 kwietnia, przed południem naszego czasu. Jest zatem widoczny przed świtem, ale ze względu na niekorzystne nachylenie ekliptyki do porannego horyzontu wschodzi on niewiele przed Słońcem i dlatego jest trudny do odnalezienia na jasnym tle nieba.

Znacznie lepiej Srebrny Glob będzie widoczny już od czwartkowego wieczoru, a więc mniej niż półtorej doby po nowiu, gdy 45 minut po zachodzie Słońca (około godziny 20:15) odnaleźć go będzie można na wysokości około 5° nad zachodnim widnokręgiem. Nie będzie to jednak łatwe, ponieważ faza Księżyca będzie wynosić zaledwie 2% i nie będzie się specjalnie wyraźnie odcinał od tła nieba. Jeśli jednak uda się polowanie na Księżyc, to bardzo ładnie powinno być widoczne tzw. światło popielate. Dość blisko Księżyca znajdować się będą najjaśniejsze gwiazdy konstelacji Barana: Hamal będzie świecił około 10° na północ od Księżyca, Sheratan – 8,5 stopnia, zaś Mesarthim – jeszcze o stopień bliżej.

W sobotę 13 kwietnia faza Księżyca wzrośnie już do 10% i świecił on będzie przez ponad 3,5 godziny po zmierzchu. Do tego dnia naturalny satelita Ziemi dotrze do gwiazdozbioru Byka, zajmując pozycję 6° na południe od Plejad. 9° na zachód od Księżyca świecić będzie Aldebaran – najjaśniejsza gwiazda w tym gwiazdozbiorze i jedna z jaśniejszych gwiazd na całym niebie.

Dobę później faza Księżyca zwiększy się o kolejne 7%, a przesunie się on na linię łączącą Aldebarana z Jowiszem i dalej z gwiazdą El Nath. O godzinie podanej na mapce Księżyc będzie znajdował się niecałe 3° od Jowisza i ponad 4° od Aldebarana.

Jowisz zbliży się o kolejne kilka stopni do Słońca i zachodzi już niewiele po północy. Jego jasność zmniejszyła się do -2 magnitudo, a tarcza – do 35″. W układzie księżyców galileuszowych będzie można dostrzec następujące zjawiska:

  • 12 kwietnia, godz. 22:26 – wejście Io na tarczę Jowisza,
  • 12 kwietnia, godz. 23:28 – wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
  • 13 kwietnia, godz. 0:38 – zejście Io z tarczy Jowisza,
  • 13 kwietnia, godz. 19:40 – Io chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
  • 13 kwietnia, godz. 21:06 – wejście Europy na tarczę Jowisza,
  • 13 kwietnia, godz. 22:54 – wyjście Io z cienia Jowisza (koniec zaćmienia),
  • 13 kwietnia, godz. 23:06 – wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
  • 13 kwietnia, godz. 23:40 – zejście Europy z tarczy Jowisza,
  • 14 kwietnia, godz. 19:08 – zejście Io z tarczy Jowisza,
  • 14 kwietnia, godz. 20:12 – zejście cienia Io z tarczy Jowisza.

Mapka pokazuje położenie Saturna w drugim tygodniu kwietnia 2013 roku.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

W przeciwieństwie do Jowisza Saturn zbliża się do opozycji, która będzie miała miejsce za 3 tygodnie i wschodzi już godzinę po zachodzie Słońca. W związku z bliskością opozycji Saturn ma teraz prawie maksymalne rozmiary kątowe i jasność w tym sezonie obserwacyjnym: obecnie jasność planety wynosi +0,2 magnitudo, a jej tarcza ma średnicę 19″. Planeta oddala się od głównej figury Wagi i znajduje się już 6,5 stopnia od gwiazdy Zuben Elgenubi, górując około godziny 2:00 na wysokości ponad 26°.

Animacja pokazuje położenie komety C/2011 L4 (PanSTARRS) w drugim tygodniu kwietnia 2013 roku.

Animację wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie mapek z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Na koniec zostawiłem opis położenia komety C/2011 PanSTARRS. Znajduje się ona wciąż na tle gwiazdozbioru Andromedy, ale wkrótce przemieści się do gwiazdozbioru Kasjopei. Początkowo kometa będzie znajdowała się niecałe 5° od M31, ale pod koniec tygodnia odległość między tymi ciałami niebiańskimi wzrośnie do ponad 10°. Kometa znajduje się w obszarze nieba, które nad Polską jest stale nad horyzontem, dlatego można ją obserwować przez całą noc. Lepiej jednak robić to rano, ponieważ kometa dołuje około północy naszego czasu (na początku tygodnia na wysokości około 8°, zaś pod koniec tygodnia na wysokości 14°) i wieczorem warunki jej widoczności się pogarszają. Jednak już wkrótce nie będzie miało to większego znaczenia, gdy kometa zbliży się do Gwiazdy Polarnej.

Autor

Avatar photo
Ariel Majcher