Po ponad dziewięcioletniej podróży sonda New Horizons zbliża się do celu. Maksymalne zbliżenie do Plutona już za dwa tygodnie.

New Horizons to sonda kosmiczna zbudowana przez NASA. Jest to pierwsza misja mająca na celu zbadanie Plutona, jego księżyca Charona oraz co najmniej jednego obiektu z Pasa Kuipera – obszaru rozciągającego się poza orbitą Neptuna. Podczas przelotu w pobliżu Plutona sonda ma za zadanie sporządzić mapy i określić skład jego powierzchni oraz przeprowadzić badania jego atmosfery.

Trajektoria lotu sondy New Horizons

Grafika ukazuje trajektorię lotu sondy New Horizons. Na zielono zaznaczono trasę już pokonaną przez sondę, a na czerwono dalszy planowany tor lotu.

Misja została rozpoczęta 19 stycznia 2006 roku. Przez ponad dziewięć lat sonda pokonywała dystans dzielący najbardziej znaną planetę karłowatą od Ziemi. Maksymalne zbliżenie do Plutona nastąpi 14 lipca, jednak sonda rozpoczęła jego obserwacje już w styczniu bieżącego roku. Od tego czasu wykonała pierwsze zdjęcia, dzięki którym będzie można sporządzić mapy powierzchni Plutona i Charona. Sonda przeprowadza również badania atmosfery „byłej planety”. Podczas maksymalnego zbliżenia za pomocą kamery LORRI będzie można wykonać najdokładniejsze zdjęcia – będą na nich widoczne nawet elementy powierzchni o wielkości zaledwie 60 metrów. Po ominięciu planety karłowatej misja nie zostanie jeszcze zakończona – spojrzenie na ten obiekt od drugiej, nieoświetlonej przez promienie słoneczne strony będzie najlepszą okazją by poszukać wokół niego pierścieni oraz sprawdzić, czy powierzchnie Charona i Plutona są gładkie czy chropowate. Gdy sonda znajdzie się w cieniu Plutona, a Słońce i Ziemia ustawią się za nim, będzie to również najlepsza możliwość by zbadać jego atmosferę, odbierając światło słoneczne oraz fale radiowe wysyłane z Ziemi.

Zdjęcie Charona, największego księżyca Plutona, wykonane przez kamerę LORRI.

Po zakończeniu obserwacji Plutona, za zgodą NASA, misja będzie mogła być kontynuowana. Kolejnym celem sondy byłby jeden z dalszych obiektów Pasa Kuipera. Zostałby on wybrany już po przelocie w pobliżu głównego celu misji. Zbliżenie do obiektu byłoby podobne do wcześniejszego spotkania z Plutonem – sonda wykonałaby mapy powierzchni obiektu, zbadałaby jego skład, atmosferę oraz księżyce.

Infografika pokazująca najważniejsze wydarzenia z przebiegu misji oraz instrumenty naukowe sondy.

Pluton nie jest jednak pierwszym obiektem badanym podczas misji New Horizons. W lutym 2007 roku sonda zbliżyła się do Jowisza. Dzięki wykorzystaniu asysty grawitacyjnej największej planety Układu Słonecznego uzyskała większą prędkość, a czas przelotu do Plutona skrócił się o trzy lata. Podczas zbliżenia do gazowego olbrzyma sonda mogła również wykonać badania jego atmosfery, pierścieni i księżyców, które nie tylko są uzupełnieniem danych z poprzednich misji, lecz także dostarczają zupełnie nowych informacji. Dzięki misji New Horizons możliwe były między innymi obserwacje błyskawic w okolicach biegunów planety, chmur składających się z amoniaku w jej atmosferze, słabego pierścienia wraz z księżycami pasterskimi Metisem i Adrasteą oraz dokładniejsze badania Io – jednego z księżyców galileuszowych, charakteryzującego się aktywnością wulkaniczną. Przelot w pobliżu Jowisza zakończył się dużym sukcesem, ukazując możliwości sondy i dając nadzieję na równie owocne badania okolic Plutona.

Autor

Avatar photo
Katarzyna Mikulska

Od 2013 roku związana z Klubem Astronomicznym Almukantarat