Wyniki badań obserwatorium kosmicznego Chandra X-ray wykazały, że młode, mniej masywne od Słońca gwiazdy mają tendencję do wysyłania w ich bezpośrednie otoczenie promieni X, zapobiegając procesowi tworzenia nowych planet.

Badania przeprowadzone na zlecenie grupy naukowców z Rochester Institute of Technology, INAF Palermo, Universidad Diego Portales, SETI Institute oraz University of Arizona miały na celu określenie, czy istnieje powiązanie między natężeniem promieniowania X gwiazd „małych” a okresem istnienia okrążających je pyłów i gazów, z których mogą formować się planety.

W tym celu badaniom poddano grupę ok. 30 młodych gwiazd (od 5 do 10 milionów lat) w okolicy oddalonej o 50 parseków od Ziemi TW Hydrae. Opisano zarówno natężenie promieniowanie rentgenowskiego gwiazd TWE (TW Hydrae Association) i powszechność występowania wokół tychże obłoków pyłu i gazów planetarnych. Promieniowanie rentgenowskie badano za pomocą Chandra X-Ray, natomiast do określania obecności pyłów i gazów użyto teleskopu kosmicznego WISE (Wide-Field Infared Survey Explorer). Później podzielono gwiazdy na dwie grupy, z  których w pierwszej znalazły się gwiazdy o masie od jednej trzeciej do połowy masy Słońca, a w drugiej te ważące dziesiątą część masy Słońca (m.in.: masywne brązowe karły).

Intensywność promieniowania X okazała się większą dla gwiazd pierwszej grupy. Również dla gwiazd bardziej masywnych występowanie dysków z gazu i pyłów było praktycznie żadne. Natomiast połowa gwiazd drugiej grupy posiadała takowe obłoki. Sugeruje to, że gwiazdy młode podgrzewają okrążającą ją materię, uniemożliwiając formowanie się z niej egzoplanet.

Te wyniki zmuszają astronomów do zweryfikowania teorii dotyczących powstawania i wczesnego życia planet obiegających te niewielkie gwiazdy.