Astronomowie utworzyli bardzo szczegółowy obraz Mgławicy Krab w prawie całym zakresie widma fal elektromagnetycznych – od bardzo długich fal radiowych aż do bardzo krótkiego promieniowania X. Łącznie użyto aż pięciu różnych teleskopów, z których każdy prowadził obserwacje w innym zakresie spektrum.

W filmie został najpierw ukazany połączony obraz wszystkich pięciu teleskopów, a następnie po kolei każdego z osobna. Czerwony obraz radioteleskopu VLA przedstawia w jaki sposób „wiatr” cząsteczek pochodzący z centralnej gwiazdy neutronowej sprawia, że cała mgławica emituje fale radiowe. Na zółtym obrazie pochodzącym z teleskopu Spitzera uchwycony został pył, który absorbuje światło widzialne i nadfiolet, a następnie pozyskaną energię oddaje w postaci podczerwieni. Zielony obraz to zdjęcie teleskopu Hubble’a w świetle widzialnym, na którym można ujrzeć skomplikowane, nitkowate struktury mgławicy. Dwa ostatnie obrazy: niebieski w nadfiolecie z satelity XMM-Newton i fioletowy w promieniowaniu rentgenowskim (promieniowaniu X) z teleskopu Chandra pokazują energetyczną chmurę elektronów napędzaną przez gwałtownie rotującą gwiazdą neutronową – pulsara.

Obserwacje teleskopów VLA, Hubble’a i Chandra zostały wykonane w prawie tym samym czasie w listopadzie 2012 roku. Następnie zostały przeanalizowane przez zespół astronomów w celu poznania nowych detali obiektu. Bo choć wiemy o nim bardzo dużo, wciąż skrywa swoje tajemnice.

NASA, ESA, NRAO/AUI/NSF and G. Dubner (University of Buenos Aires)

Mgławica Krab to jeden z najbardziej znanych obiektów głębokiego nieba. To efekt supernowy, która wybuchła w 1054 roku i została wtedy zaobserwowana przez astronomów na całym świecie. Jest oddalona od nas o 6500 lat świetlnych, a w jej centrum znajduje się niezwykle gęsta gwiazda neutronowa, której jeden obrót wokół własnej osi zajmuje jedynie 33 milisekundy! Jest to jeden z tzw. pulsarów, ekstremalnie szybko rotujących gwiazd. Sama historia poznania tej mgławicy jest bardzo ciekawa. Polecamy świetny materiał na ten temat przygotowany przez kanał SciFun na YouTube:

Autor

Krzysztof Kapuściński