Wybuchy supernowych w dalekich galaktykach, używane do określania odległości oraz do pomiaru tempa rozszerzania się wszechświata, mogą być wywoływane, nie tak jak się obecnie sądzi, przez wybuchy pojedynczych białych karłów, ale przez ich …
Niebawem można spodziewać się wybuchu supernowej, nie tylko w Drodze Mlecznej, ale wręcz tak blisko Układu Słonecznego, że zagrażałaby życiu na Ziemi. Na szczęście "niebawem" oznacza tutaj "za milion lat".
Zidentyfikowano dwa obiekty wielkości Ziemi z dużą zawartością tlenu w atmosferach. Tym razem nie należy spodziewać się niezdrowego podniecenia poszukiwaczy pozaziemskiego życia, bo są to... białe karły.
W atmosferze białego karła GD 362 wykryto nienaturalnie duże ilości wodoru. Według astronomów, mogą one być pozostałością po małej egzoplanecie zawierającej sporo wody pod swoją powierzchnią.
Badania przy użyciu teleskopu kosmicznego Spitzera wskazują na możliwość istnienia wokół białych karłów pozostałości systemów planetarnych.
Wygenerowany komputerowo model wyjaśnia zagadkę przedwczesnych wybuchów pewnej grupy supernowych typu Ia.
Niedawne obserwacje stawiają czoło konwencji, i ukazują nam prywatne życie białych karłów w innym świetle. Tak niekarłowatego karła dawno nie widziano...
Teleskop Hubble'a dostarcza dowody na to, że niektóre białe karły po utworzeniu się zmieniają swoją prędkość i burzą teoretyczny ład w gromadzie. Gwiazdy te znajdują się w jednej z najbliższych gromad kulistych - NGC 6397, położonej …
Astronomowie, wykorzystując obserwatorium Kecka, zbadali białego karła GD 362, który jest otoczony pierścieniami pyłowymi. Pierścienie te są prawdopodobnie pozostałością po dużej planetoidzie, która pozostawiła w atmosferze gwiazdy swój …
Wszystko zaczęło się 12 lutego 2006 roku, kiedy dwóch japońskich astronomów amatorów zaobserwowało nagłe pojaśnienie obiektu na niebie. Ciałem niebieskim okazał się układ podwójny, złożony z czerwonego olbrzyma i białego karła w …