Galaktyka NGC 6782 w świetle widzialnym wygląda jak zwykła galaktyka spiralna. Widok zmienia się diametralnie, kiedy spojrzymy na nią w ultrafiolecie.

Ultrafiolet to promieniowanie elektromagnetyczne o długości fali mniejszej niż w przypadku światła widzialnego. Jest ono emitowane przez gwiazdy dużo gorętsze niż Słońce. Obserwacje na tej długości fali ujawniły w galaktyce NGC 6782 istnienie jasnego dysku otaczającego jądro galaktyki. Istnienie tego dysku wskazuje, że jest to obszar zawierający wiele nowo narodzonych, gorących gwiazd.

Na zewnątrz dysku widoczne są dwa ramiona spiralne. Wokół nich roztacza się złocisty obszar zawierający dużo starszych i słabiej świecących gwiazd.

NGC 6782 leży stosunkowo blisko, zaledwie 183 miliony lat świetlnych. Światło docierające z galaktyk leżących dużo dalej jest rozciągnięte na skutek ekspansji Wszechświata. Oznacza to, że kiedy astronomowie chcą porównywać promieniowanie galaktyk odległych z promieniowaniem galaktyk leżących bliżej, muszą uzywać ultrafioletowych obrazów tych ostatnich. Takie porównania po odpowiednim dopasowaniu długości fal pokazują, że obiekty odległe wyglądają inaczej niż obiekty leżące bliżej. Płynie stąd wniosek, że wygląd galaktyk musi ewoluować z czasem.

Zdjęcie NGC 6782 zostało wykonane przez Szerokokątną Kamerę Planetarną (Wide Field Planetary Camera, WFPC2) w lipcu 2000 roku, jako element programu mającego na celu ultrafioletowy przegląd 37 bliskich nam galaktyk.

Autor

Michał Matraszek