Nowe dane dostarczone przez Chandra X-ray Observatory wskazują, że jeden ze znanych pulsarów jest efektem wybuchu supernowej, która eksplodowała w 386 roku. Jeśli odkrycie zostanie potwierdzone, będzie to dopiero drugie takie powiązanie pulsara z historycznymi danymi o wybuchu.

Eksplozja supernowej z 386 roku została zaobserwowana i udokumentowana przez chińskich astronomów. Pozostałość tego wybuchu to obiekt znany jako G11.2-0.3.

Do tej pory tylko pulsar mgławicy znanej jako „Krab” był skojarzony z udokumentowanym wybuchem supernowej z roku 1054.

Ocena wieku obiektów astronomicznych jest niezwykle trudna i dlatego zapisy historyczne mają tu niezwykłą wagę mówi Victoria Kaspi, która wraz z Mallory Roberts (oboje z McGill University w Montrealu) zaprezentowała wyniki badań.

Naukowcy za pomocą Chandry dokładnie określili położenie pulsara i stwierdzili, iż leży on w środku geometrycznym pozostałości po wybuchu supernowej znanej jako G11.2-0.3. Stanowi to dowód na to, że pulsar (gwiazda neutronowa, która bardzo szybko wiruje) powstał w wyniku wybuchu supernowej w 386 roku i liczy sobie 1615 lat.

Około przełomu kwietnia i maja 386 roku chińscy astronomowie zaobserwowali wybuch supernowej. W 1970 roku radioastronomowie odkryli szybko rozszerzającą się mgławicę złożoną z gazu i cząsteczek o dużych energiach. Nazwano ją G11.2-0.3 i skojarzono z wybuchem z 386 roku. W 1997 roku japoński stelita ASCA (Advanced Satellite for Cosmology and Astrophysics) odkrył w tym rejonie nieba pulsar. Wstępnie jego wiek szacowano na 24 tysiące lat.

Chandra obserwowała G11.2-0.3 za pomocą instrumentu zwanego Advanced CCD Imaging Spectrometer 6 sierpnia i 15 października 2000 roku. Obserwacje trwały odpowiednio 20 i 15 tysięcy sekund.

Autor

Marcin Marszałek