Już za miesiąc rosyjska stacja kosmiczna „Mir” spłonie w ziemskiej atmosferze. W ostatnim miesiącu jej istnienia warto zadać sobie trochę trudu aby ją zobaczyć.

Sztuczne satelity Ziemi (szczególnie duże jak Mir czy Międzynarodowa Stacja Kosmiczna) są bez trudu dostrzegalne z Ziemi. Trzeba jednak wiedzieć gdzie i kiedy je obserwować. Aby się tego dowiedzieć warto skorzystać z doskonałego serwisu Heavens-Above . Po wejściu na stronę należy wybrać swoje położenie geograficzne. Można zrobić to podając współrzędne (wybierając „Entering your coordinates manually”) lub (jeśli ich nie znamy) wybierając miejscowość z bazy danych („Selecting from our huge database”, 2 miliony położeń na całym świecie, Polska opisana bardzo dobrze).

Klikając tutaj można od razu przejść do wyboru swojego miasta.

Po ustawieniu swojego położenia wybieramy opcje „Mir”. Otrzymujemy listę okresów widoczności stacji na najbliższe 10 dni. Pierwsza kolumna to data zdarzenia, druga – jasność stacji (im mniejsza liczba tym obiekt jaśniejszy, zwykle jasność Mir’a można porównać do jasności najjaśniejszych gwiazd). Następne kolumny opisują kolejno: początek okresu widoczności, moment najlepszy do obserwacji i koniec okresu widoczności. Zawsze podana jest godzina z dokładnością do 1 sekundy, wysokość nad horyzontem w stopniach (przy czym 90 stopni to zenit – punkt położony pionowo nad głową), oraz przybliżony azymut (na przykład „SSW” to „południowy-południowy-zachód” czyli kierunek między południem i zachodem ale bliżej południa).

Obecnie najlepsze warunki do obserwacji Mir’a przypadają w Polsce przed świtem. Warto jednak czasem poświęcić chwilę ze swojego snu aby zobaczyć tę piętnastoletnią już dumę rosyjskiego programu kosmicznego.

Mam nadzieję, że zapału obserwatorów nie ostudzi fakt, że sztuczne satelity Ziemi widzimy w postaci… świecących punktów, beż żadnych szczegółów konstrukcyjnych.

Strona, którą polecamy w tej informacji umozliwia również wyznaczenie momentów, w których mozna obserwować Międzynarodową Stację Kosmiczną, błyski satelitów Iridium, momenty wschodu i zachodu Słońca, Księżyca i planet, oraz nieba z zaznaczonymi położeniami planetoid.

Autor

Michał Matraszek