Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO, European Southern Observatory) uchwyciło zapierające dech w piersiach zdjęcia największej na niebie emisyjnej mgławicy zwanej Mgławicą Tarantula.
Na zdjęciu uchwycone zostało centrum Mgławicy Tarantula, w którym znajdują się skupiska gwiazd. Świecące gwiazdy powodują podgrzanie gazu, który emitując światło tworzy smugi przypominające ”nogi”. To było inspiracją do nadania nazwy mgławicy.
Mgławica Tarantula jest obiektem, który dosyć łatwo jest dostrzec na południowym niebie. Można nawet tego dokonać nieuzbrojonym okiem. W środku mgławicy znajdują się gwiazdy, które spalają gaz złożony z wodoru i tlenu, co powoduje silną emisję świetlną. Gaz ten tworzy charakterystyczne smugi, które wyglądem przypominają „nogi” mgławicy.
Mgławica Tarantula jest także znana jako NGC 2070 albo 30 Doradus. Znajduje się ona w Wielkim Obłoku Magellana (LMC) – małej galaktyce odległej od nas o około 170 000 lat świetlnych. Średnica mgławicy, która wynosi około 1 000 lat świetlnych, sprawia, że obiekt ten na niebie ma wielkość porównywalną z wielkością Księżyca w pełni.
Na zdjęciu przedstawiony został obszar nieba znajdujący się na wschód od Mgławicy Tarantula. Przy lewej krawędzi widoczna jest mgławica NGC 2100.
Astronomowie ESO stworzyli ostatnie obrazy Mgławicy Tarantula używając Wide-Field Imager (WFI) – kamery zamontowanej na 2,2 – metrowym teleskopie w La Silla. Zrobili oni 15 oddzielnych zdjęć, a następnie stworzyli z nich jeden kolorowy obraz. Na zdjęciu oprócz NGC 2070 znajdują się także mgławice NGC 2100 i KMHK 1137.
Na zdjęciu przy górnej krawędzi widzimy mgławicę zwaną KMHK 1137. Mgławica ta znajduje się w Wielkim Obłoku Magellana (LMC).
