„Miasto Inków” to nieoficjalna nazwa nadana w 1972 roku przez naukowców Marinera 9 grupie przecinających się prostoliniowych grzbietów położonych pośród warstwowych materiałów południowego bieguna Marsa. Pochodzenie grzbietów nigdy nie zostało do końca wyjaśnione.

Zdjęcie prezentuje grupę przecinających się prostoliniowych grzbietów położonych pośród warstwowych materiałów południowego bieguna Marsa. Grupa kierująca Marinerem 9, który wykonał to zdjęcie, nieoficjalnie nazwała grzbiety „Miastem Inków”.

Większość odkrywców uważa, że grzbiety mogą być piaskowymi wydmami. Albo współczesnymi, albo (co jest bardziej prawdopodobne) wydmami które zostały zakopane, utwardzone i ponownie wydobyte na powierzchnię.

Część naukowców twierdzi jednak, że te podobne do tam formy powstały przez wtłoczenie magmy lub miękkiego osadu w podpowierzchniowe szczeliny. Zgodnie z tą koncepcją, formy te kolejno twradniały, a następnie zostały wyeksponowane na skutek erozji powietrznej.

Zainstalowane na pokładzie sondy Mars Global Surveyor (MGS) urządzenie Mars Orbiter Camera (MOC) dostarczyło nowych informacji o grzbietach „Miasta Inków”. Mimo tego obrazy z kamery nadal nie rozwikłały tajemnicy w całości.

Obrazy z MOC pokazują, że grzbiety w „Mieście Inków” (położone 82 stopnie na południe od równika i 67 stopni na zachód od południka 0) są częścią większej, kolistej struktury, która ma około 86 kilometrów średnicy.

Istnieje możliwość, że kolisty wzór jest powiązany ze starożytnym, wyżłobionym przez meterotyt kraterem, który został wypełniony, zasypany, a następnie częściowo wydobyty na powierzchnię. W takim przypadku grzbiety mogą być pozostałościami wypełnionych szczelin podłoża skalnego lub peknięć w materiałach, które wypełaniały krater. A także obydwa wyjaśnienia mogą być nieprawidłowe.

Podczas gdy zdjęcia z MOC pokazują że „Miasto Inków” ma istotne znaczenie jako część układu kołowego, nie wyjaśnia ono dokładnego pochodzenia tych niezwykłych form powierzchni Marsa.

Kamera MOC została skonstruowana przez Malin Space Science Systems oraz California Institute of Technology przy wykorzystaniu zapasowych części oprzyrządowania dla misji Mars Observer. MSSS kieruje kamerą z San Diego.

Autor

Marcin Marszałek