23 września planetoida Eros (433) znajdzie się 0,637 jednostki astronomicznej (czyli 95 milionów kilometrów) od Ziemi. Jej jasność wynosić będzie około 12 magnitudo.

Eros został odkryty 13 sierpnia 1898 roku przez Gustava Witta, dyrektora Obserwatorium Berlińskiego. Niezależną obserwację przeprowadził tego samego dnia Auguste H.P. Charlois w Nieci we Francji. Swoją nazwę planetoida zawdzięcza greckiemu bogowi miłości, synowi Merkurego i Wenus.

Eros kształtem przypomina… wielkiego kartofla o rozmiarach 33 na 13 na 13 kilometrów. Obraca się wokół osi raz na 5,27 godziny. Jego masa to 7,2*10¹⁵kg. Obiega Słońce po orbicie o wielkiej półosi 1,458 jednostki astronomicznej (jednostka astronomiczna to średnia odległość Słońce-Ziemia) i mimośrodzie 0,223 (okres obiegu wynosi więc 1,76 roku).

S&T

Ku zaskoczeniu geologów, na powierzchni planetoidy Eros widać ponad 250 zagłębień, w których zgromadziły się osady pyłu. Zagłębienie widoczne na zdjęciu ma średnicę prawie 90 metrów i jest otoczone przez liczne małe głazy.

Eros zasłynął tym, że był pierwszą planetoidą na orbitę wokół której udało się wprowadzić zbudowany na Ziemi statek kosmiczny. Sonda NEAR znalazła się tam 14 lutego 2000 roku. Niecały rok później, 12 lutego 2001, została w miękki sposób NEAR już na Erosie!„>osadzona na powierzchni tej niewielkiej planetoidy

Do zaobserwowania Erosa wśród gwiazd konstelacji Pegaza potrzebna jest efemeryda określająca jego położenie na niebie, teleskop o średnicy zwierciadła przynajmniej 10 centymetrów oraz duża wprawa w obserwowaniu nieba.