Obserwacje supermasywnej czarnej dziury znajdującej się w centrum Drogi Mlecznej, wykonane przez Teleskop Rentgenowski Chandra, wskazują, że jest to obiekt bardzo kapryśny, który często wybucha i któremu czasami zdarzają się większe eksplozje.

Sagittarius A* obserwowano przez 164 godziny w ciągu dwóch tygodni. Przez ten okres zanotowano kilka flar promieniowania X, a astronomowie znaleźli dowody sugerujące, jeszcze bardziej hałaśliwą przeszłość. Badania maja pomóc odkryć sekrety rozrastania się Sgr A* i jego oddziaływania z otoczeniem.

„Podglądamy życie codzienne supermasywnej czarnej dziury jak nigdy dotąd” – mówi Frederick K. Baganoff z Massachusetts Institute of Technology (MIT). – „Prawie codziennie obserwujemy jej błyski„.

Co powoduje flary – jeszcze nie wiadomo, ale gwałtowność ich powstawania i zanikania sugeruje, że powstają one blisko horyzontu zdarzeń. Emisja promieniowania X czarnej dziury, nawet podczas flar, jest stosunkowo niska, co wskazuje, że ten ważący około 3 miliony mas Słońca obiekt jest morzony głodem.

„Chaciaż wygląda na to, że od czasu do czasu ta czarna dziura coś „przegryza”, zdecydowanie jest jednak na ostrej diecie” – mówi Baganoff. – „Powodem tego może być fakt, że podczas gwałtownej przeszłości większość gazu z otoczenia czarnej dziury została wyrzucona„.

Naukowcy znaleźli nawet słabą smugę rozciągającą się na długości 1 roku świetlnego w odległości 1,5 roku świetlnego od czarnej dziury. Jej ułożenie sugeruje, że może być pozostałością dżetu wyrzuconego z prędkością bliską prędkości światła z czarnej dziury. Rozmiar tego dżetu wskazuje na wieloletnia aktywność.

Odnaleziono również łuki gorącego gazu o temperaturze 20 milionów stopni, rozciągające się na 12 lat świetlnych po obu stronach czarnej dziury. „Ich obecność pokazuje, że ogromne w ciągu ostatnich 10 000 lat dochodziło kilkakrotnie do ogromnych eksplozji” – mówi Mark Morris, autor innej pracy na temat czarnej Sgr A*.