NASA ogłosiła pierwszą część wymagań, jakie będzie musiał spełnić wahadłowiec OSP, który ma wejść do użytku około roku 2010.
OSP – Orbital Space Plane – ma być głównym pojazdem (lub systemem urządzeń) służącym do wymiany załóg Międzynarowej Stacji Kosmicznej a także do wykonywania misji zaopatrzeniowych i przenoszenia ciężkich ładunków. Pełne korzystanie z OSP ma się rozpocząć w 2010, kiedy to zastąpi istniejącą flotę wahadłowców; rozwiązanie powinno pracować dłużej niż do 2020 roku.
OSP ma dać kierownictwu lotów elastyczność i wygodę w transporcie załóg i funkcjach logistycznych. Postawiono także na bezpieczeństwo pasażerów oraz gotowość pojazdu do podjęcia misji ratunkowej lub awaryjnego sprowadzenia członka załogi ISS na Ziemię w przypadku choroby. Przyjęto, że wykorzystane będą obecne technologie, co uczyni pojazd dostępniejszym. Ostatecznym terminem oddania do użytku jest rok 2012.
OSP powinien przewozić minimum czterech członków załogi, choć NASA liczy na większą pojemność. Nie wyklucza się także wykorzystania kilku pojazdów w przypadku transportu większych załóg.
Inne wytyczne to większa możliwość manewrowania w przestrzeni kosmicznej i zmiany orbit w porównaniu do wahadłowców NASA. Ważne jest także skrócenie czasu misji i obniżenie jej kosztu.
Wymagania NASA wobec OSP – etap 1 (drugi zostanie ogłoszony pod koniec roku):
- od 2010 roku system musi umożliwić podjęcie akcji ratunkowej (ewakuacji) przynajmniej czterech osób z ISS na Ziemię;
- system powinien umożliwić transport chorych lub rannych członków załogi i dostarczenie ich pełnej opiece zdrowotnej w ciągu 24 godzin; pasażerowie nie powinni potrzebować kombinezonów, ale statek musi je obsługiwać;
- jako kapsuła ratukowa ISS musi być w stanie natychmiast się oddzielić od stacji i powrócić na Ziemię;
- wymagania wobec systemu ratunkowego dla załogi:
- gotowość do podjęcia ewakuacji minimum 95%, docelowo 99%
- ryzyko utraty załogi niższe niż w przypadku Sojuza
- statek powinien przewozić co najmniej cztery osoby kiedy tylko będzie to możliwe, nie później jednak niż w 2012 roku;
- podczas misji przewozu załogi ryzyko jej utraty powinno być niższe niż przy obecnych wahadłowcach;
- koszt eksploatacji powinien być zminimalizowany;
- system musi spełniać wymagania ISS dla dokujących pojazdów;
- czas potrzebny do przygotowania i przeprowadzenia misji powinien być zredukowany a szanse przeprowadzenia startu podniesione;
- zdolności manewrowania powinny być większe niż wahadłowców.
Założenia operacyjne:
- pojazd powinien startować korzystając początkowo z ELV;
- system powinien służyć przynajmniej do roku 2020, choć projekt powinien umożliwić wydłużenie okresu eksploatacji;
- statek do transportu załogi i statek ratunkowy powinny być wersjami tego samego pojazdu;
- powinna być możliwość transportu wyposażenia naukowego;
- nominalna długość cyklu rotacji załogi: 4-6 miesięcy.
