Znamy tylko jednego naturalnego satelitę Plutona – Charona – odkrytego w 1978 roku przez amerykańskego astronoma Jamesa Christy. Ponieważ jego średnica – 1200 kilometrów – to ponad połowa średnicy Plutona, możemy go uważać za króla „względnych wielkości” satelitów Układu Słonecznego. W rzeczywistości księżyc ten jest na tyle duży, że środek masy układu Pluton-Charon znajduje się niemal w połowie odległości między nimi, co w zasadzie czyni go podwójnym układem planetarnym. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, w 2006 roku rozpocznie się misja New Horizons, której celem będzie badanie Plutona i obiektów Pasa Kuipera. Aby wspomóc misję, zespół przy niej pracujący organizuje akcję poszukiwania nieznanych satelitów dziewiątej planety.
Artystyczna wizja sondy New Horizons. Sonda ma przy pomocy miniaturowej kamery, eksperymentalnego sprzętu radiowego oraz ultrafioletowych i podczerwonych spektrometrów scharakteryzować geologię i geomorfologię Plutona i Charona, a także wykonać mapę składu i temperatury powierzchni oraz poznać szczegółowo atmosferę Plutona. Najważniejszą częścią próbnika jest dwuipółmetrowy talerz anteny, dzięki któremu sonda będzie mogła komunikować się z Ziemią z odległości ponad siedmiu miliardów kilometrów.
Ostatnimi czasy astronomom udało się odnaleźć duże satelity przy obiektach Pasa Kuipera (pisaliśmy o tym w newsie Nowa teoria wyjaśniająca istnienie planetoid podwójnych w Pasie Kuipera„>Nowa teoria wyjaśniająca istnienie planetoid podwójnych w Pasie Kuipera). Odkrycie to w powiązaniu z tym, że wcześniejsze poszukiwania satelitów Plutona mogły przeoczyć tak duże obiekty, może pozwolić misji New Horizons dopisać do listy obiektów krążących wokół niego kolejne.
„Odkrycie księżyca lub kilku wokół układu Pluton-Charon może być ekscytujące samo w sobie, dostarczając nam wiele informacji o tym unikalnym i wyjątkowym systemie podwójnym„. -powiedział dr Alan Stern z Southwest Research Institute Space Studies Department w Boulder w Kolorado pracujący też jako New Horizons Principal Investigator. – „Niezależnie od tego, czy znajdziemy nowego satelitę Plutona, czy też nie, zamierzamy pogłębić naszą wiedzę o miejscu i sposobie powstawania satelitów obiektów Pasa Kuipera„.
Dlatego właśnie projekt New Horizons organizuje poszukiwania nowych satelitów Plutona: „To coś, co musimy wykonać niezwykle szybko – to znaczy w tym roku” – powiedzał dr Harold Weaver z The Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory w Laurel, pracujący przy projekcie. – „Użyjemy do tego teleskopów naziemnych i, jeśli się uda, Hubble Space Telescope„.
„Wykorzystując nowoczesne narzędzia będziemy w stanie określić, czy Pluton ma satelity o średnicy powyżej 10 kilometrów” – dodał Stern – „i w dodatku posiadając tylko kilka dni czasu obserwacyjnego„. Grupa uczonych wierzy, że można tam znaleźć obiekty o średnicy nawet kilkuset kilometrów.
„Wizja posiadania przez Plutona kilku satelitów jest intrygująca” – powiedział Weaver. – „Ważne jest również określene, ile satelitów znajduje się w układzie„.
