Należący do NASA satelita ICESat (Ice, Cloud and land Elevation Satellite) wznowił pomiary ziemskiej pokrywy lodowcowej, chmur, gór i lasów za pomocą drugiego z swoich trzech laserów. Przelatujący nad Ziemią z prędkością 27 tysięcy kilometrów satelita, wykonuje pomiary kluczowego trzeciego wymiaru Ziemi – wysokości, z nieosiągalną wcześniej precyzją.

„Pierwsza seria pomiarów laserowych ukazuje cechy pokrywy lodowcowej w szczegółach, jakich wcześniej nie widzieliśmy. Pozwala wykryć burze pyłowe, wysokie chmury, zmierzyć wysokość drzewa i dymu unoszącego się z ogarniętych pożarem lasów” – mówi Jay Zwally, naukowiec związany z projektem.

Głównym celem misji ICESat jest pomiar wysokości lodowców pokrywających Antarktydę i Grenlandię. Wykrycie zmian wysokości pozwoli stwierdzić, czy pokrywy lodowcowe kurczą się czy rozrastają oraz czy klimat Ziemi podlega obecnie zmianom naturalnym, czy spowodowanym przez człowieka.

Instrument Geoscience Laser Altimeter System (GLAS) wysyła w niebo krótkie pulsy zielonego i podczerwonego światła 40 razy na sekundę, po czym zbiera odbite światło laserowe za pomocą 1-metrowego teleskopu. Wysokość powierzchni Ziemi, wysokość chmur i ilość aerozoli w atmosferze są obliczane na podstawie dokładnych pomiarów czasu podróży pulsu laserowego, parametrów orbity satelity i orientacji instrumentów. To pierwsze pomiary „trzeciego wymiaru” Ziemi za pomocą pokładowego instrumentu optycznego.

Satelita ICESat znajduje się w okolicach orbity okołobiegunowej. Satelita wnosi wkład w wyliczenie balansu masy dla pokrywy lodowej Antarktydy i Grenlandii. Profil topograficzny Antarktydy wykonany przez ICESata ukazuje szczegóły takie jak potoki lodowe na Siple Coast i Amery Ice Shelf jak również zjawiska atmosferyczne zachodzące w tym rejonie.

ICESat wykonał również unikalne pomiary wysokości chmur i ich globalnego rozmieszczenia. Satelita potrafi wykryć rozmieszczenie aerozoli powstałe w wyniku burz pyłowych i pożarów lasów. A dzięki ciągłej pulsacji instrumentów, może z niespotykaną dokładnością mierzyć topografię Ziemi.

„ICESat pokazał już niezwykłą przydatność laserów do wykonywania różnorodnych pomiarów Ziemi. Kiedy skończymy kalibrację instrumentów, mamy nadzieję, że czułość i dokładność instrumentów pozwolą osiągnąć pozwolą wręcz na uzyskanie „powiększenia”” – mówi Bob Schutz, naukowiec związany z misją.

Satelita ICESat został ICESat i CHIPSat poleciały na orbitę„>wystrzelony 12 stycznia 2003 roku na pokładzie rakiety Delta II z bazy Vandenberg Air Force Base. 29 marca 2003 roku Laser 1 satelity niespodziewanie po przepracowaniu 36 dni, przestał działać. Wkrótce NASA ma sporządzić raport dotyczący przyczyn awarii.

„Pomimo problemów z pierwszym laserem, ICESat zapewnia nowe, niesłychanie głębokie spojrzenie na ekosystem Ziemi. Szczególnie poszukujemy informacji dotyczących zmian pokrywy lodowcowej Ziemi” – mówi Waleed Abdalati, naukowiec związany z misją.

Naukowcy związani z misją ICESata przygotowują specjalną sesję poświęconą najnowszym wynikom swoich badań, która odbędzie się podczas spotkania American Geophysical Union w San Francisco.

ICESat to najnowszy z serii satelitów NASA obserwujących Ziemię, zaprojektowany do badania środowiska Planety i jego zmian. O misji satelity można rónież przeczytać we wcześniejszych Misja satelity ICESat „>doniesieniach. Kierowane przez NASA Earth Science Enterprise jest poświęcone poznaniu Ziemi jako zintegrowanego systemu oraz wykorzystać zdobytą wiedzę do przewidywania zmian klimatu, pogody i przewidywania kataklizmów naturalnych.