Zbliża się okres białych nocy. Słońce coraz płyciej chowa się pod horyzont i coraz bardziej jego rozproszone w atmosferze światło przeszkadza w nocnych obserwacjach nieba. Im dalej na północ, tym bardziej to zjawisko jest uciążliwe.

W Gdańsku (54d 23m szerokości geograficznej północnej) od 11 maja Słońce dołuje mniej niż 18 stopni pod horyzontem, a tę właśnie liczbę uznajemy za moment, w którym zapada astronomiczny zmierzch. Z biegiem dni jest coraz gorzej.

W dniu letniego przesilenia (22 czerwca) w momencie lokalnej północy Słonce skryje się zaledwie na 12 stopni. Warto tego dnia pójść nad brzeg morza i obserwować jak jasna może być noc. Będzie to jeszcze lepiej widoczne w położonym jeszcze dalej na północ Przylądku Rozewie.

Sezon białych nocy potrwa w Gdańsku do 3 sierpnia. Później znów rozproszony blask Słońca nie będzie przeszkadzał przynajmniej przez fragment nocy.

W położonej w centrum kraju Łodzi (51d 48m szerokości północnej) białe noce trwają znacznie krócej – od 22 maja do 23 lipca. W dniu przesilenia Słońce schowa się pod horyzont na około 15 stopni. W Krakowie (50d 3m) zły okres do obserwacji astronomicznych rozciąga się od 1 czerwca do 12 lipca, a w dniu przesilenia Słońce skryje się na ponad 16 stopni.

Szczególnie jasne mogą być te noce, w czasie których wypada pełnia Księżyca. W omawianym okresie są to: 16 maja (dodatkowa atrakcja to zaćmienie Księżyca), 14 czerwca i 13 lipca. Jeszcze jaśniej by było, gdyby leżał śnieg (i odbijał światło) , ale to w czerwcu możliwe jest jedynie wysoko w górach 🙂

Białe noce to cena, jaką dane miejsce na Ziemi musi zapłacić za długie i ciemne noce zimą… a może to długie zimowe noce są opłatą za radość długich dni? Wszystko zależy od tego czy jest się miłośnikiem astronomii czy sprzedawcą kremów do opalania! Poza kołem podbiegunowym zdarzają się okresy, których Słońce cały czas przebywa pod horyzontem oraz przedziały czasu, gdy w ogóle nie zachodzi. Im bliżej równika, tym różnice między długością dnia na przestrzeni roku są mniejsze.