27 września około godziny 2:00 Merkury znajdzie się w maksymalnej zachodniej elongacji. Jego odległość kątowa od Słońca będzie stosunkowo niewielka (18 stopni), ale sprzyjające ułożenie ekliptyki względem horyzontu umożliwi dostrzeżenie go na porannym niebie. To trzecia w tym roku gratka dla obserwatorów Merkurego mieszkających w Polsce.

Tego samego dnia ale kilka godzin później planeta znajdzie się w peryhelium swojej orbity. Właśnie dlatego odległość Słońca i Merkurego na niebie będzie tak niewielka. Warto jednak wcześnie wstać i obserwować go jako „gwiazdę” na porannym niebie.

Poprzednimi dobrymi momentami do obserwacji pierwszej planety były: jego maksymalna wschodnia elongacja wypadająca 16 kwietnia oraz Już za dzień Merkury!„>przejście planety przed tarczą słoneczną, które miało miejsce Przejście Merkurego za nami„>7 maja.

Poniższa tabelka podaje warunki obserwacji Merkurego w ciągu najbliższych trzech tygodni.

DataWschód

Słońca

Świt cywilnyWschód

Merkurego

Wysokość

o świcie

cywilnym

Azymut

o świcie

cywilnym

Jasność

[mag.]

19 września6:235:495:115 stopni87 stopni1,5
20 września6:245:505:056 stopni88 stopni1,2
21 września6:265:525:017 stopni89 stopni0,8
22 września6:285:534:578 stopni89 stopni0,6
23 września6:295:554:549 stopni90 stopni0,3
24 września6:315:574:529 stopni91 stopni0,1
25 września6:325:584:5210 stopni91 stopni-0,1
26 września6:346:004:5210 stopni92 stopnie-0,3
27 września6:366:024:5210 stopni92 stopnie-0,4
28 września6:376:034:5410 stopni93 stopnie-0,6
29 września6:396:054:5610 stopni93 stopnie-0,7
30 września6:416:074:5910 stopni93 stopnie-0,7
1 października6:426:085:0310 stopni94 stopnie-0,8
2 października6:446:105:079 stopni94 stopnie-0,9
3 października6:466:125:119 stopni94 stopnie-0,9
4 października6:476:135:168 stopni95 stopni-1,0
5 października6:496:155:218 stopni95 stopni-1,0
6 października6:516:175:277 stopni95 stopni-1,0
7 października6:526:185:327 stopni96 stopni-1,1
8 października6:546:205:386 stopni96 stopni-1,1
9 października6:566:225:445 stopni96 stopni-1,1

Odnalezienie planety na porannym niebie powinna ułatwić nieco obecność znacznie jaśniejszego Jowisza. Znajdować się on będzie kilka stopni wyżej i nieco „na prawo” od Merkurego.

Następna sprzyjająca obserwacjom maksymalna elongacja (wschodnia) zdarzy się 29 marca 2004 roku. Będzie to o tyle ciekawe zjawisko, że oprócz Merkurego na wieczornym niebie widoczne będą pozostałe jasne planety: Wenus (osiągająca maksymalną elongację wschodnią tego samego dnia), Mars, JowiszSaturn. Niebo w tym dniu upiększy także tarcza Księżyca w pierwszej kwadrze.

Merkury uchodzi za planetę bardzo trudną do obserwacji. Osobiście znam wielu miłośników astronomii, którzy nigdy go nawet nie widzieli. Niestety – w większości dlatego, że nigdy nawet nie spróbowali szukać. Nie jest to aż tak trudne jak się sądzi. Wystarczy otwarty horyzont w kierunku wschodnim i… duża dawka samozaparcia do tego, aby wcześnie wstać.

Zapraszamy do obserwacji!

Autor

Michał Matraszek