Kosmiczny Teleskop Hubble’a spojrzał w kierunku niewielkiego fragmentu największej mgławicy na ziemskim niebie i uchwycił zapierające dech piękno wewnątrz turbulentnego świata.

Zdjęcie wykonane w lipcu 2002 roku zostało opublikowane w listopadzie roku bieżącego. Wykonało je urządzenie Wide Field and Planetary Camera 2. Przedstawia ono szeroki na 3 lata świetlne obszar emisyjnej Mgławicy Kilka mającej rozmiary około 200 lat świetlnych.

Mgławica, znana również jako NGC 3372, leży około 8 tysięcy lat świetlnych od nas i jest na południowej półkuli doskonale widoczna gołym okiem. To największa mgławica widoczna na niebie, większa nawet do znanej z zimowych nocy Mgławicy Oriona.

Zmienna gwiazda eta Kila, największe ze słońc znajdujących się w mgławicy (poza obszarem prezentowanym na zdjęciu) ma masę około 100 mas naszego Słońca i świeci ze sto milionów razy większą mocą niż ono. Jej promieniowanie miało wielki wpływ na powstanie struktur wewnątrz mgławicy.

Kolorowe struktury widoczne na zdjęciu są wynikiem gwałtownych wybuchów. Kiedy masywna gwiazda odrzuca zewnętrzne warstwy, przestrzeń wokół niej wzbogacana jest w ciężkie pierwiastki chemiczne. Silne wiatry gwiazdowe powodują powstawanie widocznych struktur. Obszary zawierające gaz stają się miejscem powstawania kolejnych pokoleń gwiazd.

Prezentowane zdjęcie jest połączeniem obrazów otrzymanych w ultrafiolecie, świetle widzialnym i podczerwieni, przedstawionych odpowiednio w kolorach: niebieskim, zielonym i czerwonym.

Fotografia przedstawia Mgławicę Kil znajdującą się w południowym gwiazdozbiorze o tej samej nazwie.

Autor

Michał Matraszek