29 marca o 1:48 naszego czasu Księżyc osiągnie pierwszą kwadrę. Około dwóch godzin wcześniej znajdzie się w złączeniu z Saturnem (w odległości 4 stopni).

Wieczór 28 marca 2004 roku to doskonały czas do obserwowania ciał Układu Słonecznego.

Około 19:10 zachodzi Słońce, a około 19:45 można już spróbować wypatrzyć Merkurego 11 stopni ponad zachodnim horyzontem (w Rybach). Trzeba się jednak spieszyć, planeta zachodzi około 21:00.

Stosunkowo blisko siebie (w Baranie i Byku) świecić będą WenusMars. Znacznie różnić się będą jednak jasnością. Blask Wenus to -4,4 a Marsa +1,4 magnitudo. Jasność pierwszej z planet jest więc około 200 razy większa.

W sąsiednich Bliźniętach odnajdziemy Saturna i „prawą” połówkę Księżyca. O 21:00 będą one około 50 stopni ponad południowo-zachodnim horyzontem. Kierując w ich kierunku teleskop zobaczymy kratery księżycowe i pierścienie planety.

Warto jeszcze spojrzeć na południowy wschód i na wysokości 40 stopni odnaleźć jasno świecącego w Lwie Jowisza. Dzięki niewielkiej lornetce dojrzymy cztery jego najjaśniejsze księżyce.

Saturn i Srebrny Glob chylić się będą ku zachodowi. Planeta skryje się pod nim 29 marca o 3:00, a Księżyc trzy kwadranse później.

Autor

Michał Matraszek