Światło wybuchu rozjaśniające widoczną na fotografii mgławicę zostało po raz pierwszy dostrzeżone 8 października 1604 roku, równo czterysta lat temu. Gwiazda supernowa pojawiła się w Wężowniku i była uważnie badana przez Johannesa Keplera.
Warto pamiętać, że nie znano wtedy jeszcze teleskopu. Obecnie jesteśmy „uzbrojeni” w wiedzę o ewolucji gwiazd i potężne przyrządy astronomiczne. Trwają więc badania tego, co pozostało po wybuchu sprzed czterech stuleci.
Na prezentowanym zdjęciu pokazano obraz mgławicy uzyskany dzięki wspólnej pracy trzech teleskopów kosmicznych: Hubble’a, Spitzera i Chandry.
Położona 13 tysięcy lat świetlnych od nas supernowa jest najmłodszym takim obiektem zaobserwowanym w naszej Galaktyce.
Od Redakcji: Szanowna Galaktyko! Byłoby nam szalenie miło, gdyby show został powtórzony!.
noa
A może jednak lepiej nie? — Może wybuch supernowej I rodzaju, alpha Canis Maioris? 8,6 lat świetlnych od Słońca?
sumas
lepiej nie drażnić wielkiego psa 😀 — i syriusz jest chyba wystarczająco jasny 🙂
ale coś troszeczkę bardziej odległego?
galaktyko! prosimy 🙂
pozdrowienia
Michał M.
Sztuczne ognie — Z supernowymi jest jak z petardami – trzeba być w bezpiecznej odległości. Na wybuch 13 tysięcy lat świetlnych stąd bym się nie obraził. A 8 lat… cóż, faktycznie – niebezpiecznie blisko 🙂
Jarek
Hmmm — Skoro mgławica oddalona jest od na o kilkanaści etysięcy lat świetlnych, to wybuch gwiazdy nie mógł nastąpić 400 lat temu. Chyba że się mylę. Ale jeśli tak to proszę mnie oświecić 🙂
Stefan
Jednak mylisz się — Wybuch został dostrzeżony z Ziemi 400 lat temu, nastąpił kilkanaście tysięcy + 400 lat temu.
NitaJerzy
Ognie sztuczne roku 3000 — Ludzie będą witać Rok Nowy
przy rozbłyskach gwiazd supernowych.
AT
Nazwa — Byłbym wdzięczny, gdyby ww supernowa została nazwana jak również mgławica będąca jej pozostałością. Pozdrawiam