Kosmiczny Teleskop Hubble’a przesłał kolejną pocztówkę z głębokiego Wszechświata: niewielki skrawek nieba upstrzony setkami galaktyk. Leżą w odległościach rozciągających się na miliardy kilometrów, każda jest inna, a część z nich nigdy wcześniej nie widziano.

Prezentowane zdjęcie to typowy widok odległego Wszechświata. Widoczne galaktyki różnią się rozmiarami – niektóre są małe, inne wielkie. Jednocześnie widzimy galaktyki stosunkowo bliskie, jak i oddalone o miliardy lat świetlnych. Światło tych ostatnich dociarało do nas przez miliardy lat; to, co widzimy, pochodzi z zamierzchłej przeszłości. Obszar, na jakim stłoczone są galaktyki, stanowi ułamek pola tarczy Księżyca.

Na zdjęciu najlepiej widać duże, w pełni ukształtowane galaktyki. Znajdują się one stosunkowo blisko. Galaktyki spiralne różnią się kątem nachylenia w stosunku do Ziemi – część widzimy od strony krawędzi, część „z góry”, pozostałe pod kątem pośrednim. Można też dostrzec galaktyki eliptyczne a także bardziej egzotyczne – z poprzeczką lub ogonami materii, powstałymi przez oddziaływania grawitacyjne z innymi galaktykami.

Najmniejsze galaktyki na zdjęciu są po prostu najbardziej oddalone. Ich światło potrzebowało miliardów lat aby do nas dotrzeć. Oglądamy je więc jako dużo młodsze w porównaniu do bliższych nam galaktyk.

Nieco na lewo i w dół od środkowej, jasnej gwiazdy, widać niewielką czerwoną galaktykę. Działa ona jak soczewka grawitacyjna: światło z leżącej za nią innej galaktyki zostaje zakrzywione, tworząc nieregularny łuk wokół jądra bliższej z galaktyk.

Na zdjęciu znalazło się też około tuzina gwiazd z Drogi Mlecznej. Można je rozpoznać po krzyżach rozproszonego w optyce teleskopu światła.

Prezentowane zdjęcie powstało ze złożenia fotografii o łącznym czasie naświetlania 40 godzin. Wykonane zostało przez Advanced Camera for Surveys, podczas gdy inny instrument uczestniczył w programie badawczym. Hubble zaglądał wgłąb Wszechświata wcześniej:

Zdjęcie obejmujące około 10 tysięcy galaktyk, będące najgłębszym optycznym obrazem Wszechświata. Fotografię wykonał Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Przedstawia ona Ultragłębokie Pole Hubble’a (Hubble Ultra Deep Field) znajdujące się wiele miliardów lat świetlnych od nas.

Setki galaktyk (jasności najsłabszych sięgają 30 magnitudo; gołym okiem przy sprzyjających warunkach jesteśmy w stanie dostrzec gwiazdy o jasności rzędu 6m) na wycinku nieba o wielkości zaledwie dwóch minut kątowych. Prawdopodobnie niektóre z tych galaktyk są najbardziej odległymi obiektami, jakie istnieją we Wszechświecie. Zdjęcie tego położonego w Wielkiej Niedźwiedzicy (Ursa Major) obszaru wykonał podczas 10-dniowej ekspozycji Kosmiczny Teleskop Hubble’a w grudniu 1995 roku.

Autor

Wojciech Rutkowski

Komentarze

  1. xxl    

    procent — Szkoda, ze przeważnie podają tylko „na niewielkim skrawku nieba”.
    Ciekawe ile procent całego nieba, zajmuje ten skrawek. Gdyby czlowiek to wiedzial, łatwiej byłoby mu sobie uzmysłowić to wszystko 😉 A może ktoś wie i mnie oświeci? :> Bo jestem bardzo ciekaw.

    1. xyz    

      Nie procent… — niew eim ile procent nieba zajmuje to zdjecie ale gdzies slyszalem ze to jest obszar wielkosci ziarnka piasku na wyciagnietej rece.

      1. Wojtek R.    

        ułamek tarczy Księżyca — Wielkość skrawka nieba została określona jako „ułamek tarczy Księżyca”.

  2. aph    

    soczewka? — jakies 300 pixeli na lewo i 50 pixeli w dol od najjasniejszej gwiazdy widac galaktyke i w jej tle jakis wygiety ksztalt… czyzby to byl efekt soczewki grawitacyjnej?

    1. Wojtek R.    

      soczewka

      > jakies 300 pixeli na lewo i 50 pixeli w dol od najjasniejszej gwiazdy
      > widac galaktyke i w jej tle jakis wygiety ksztalt… czyzby to byl
      > efekt soczewki grawitacyjnej?

      Tak też piszę w newsie. To chyba o ten kształt chodzi naukowcom, którzy dopatrzyli się soczewkowania.

      1. aph    

        no tak… — zbytnio zapatrzylem sie w zdjecie i nie doczytalem, ze w newsie pisze juz o tym…

Komentarze są zablokowane.