18 września około 5:00 Merkury znajdzie się w górnym złączeniu ze Słońcem. Planeta, oczywiście z Ziemi niedostrzegalna, wraz z odległym na niebie o 1,5 stopnia Słońcem przebywać będzie na granicy Lwa i Panny.
Odległość Ziemia-Merkury wyniesie 207 milionów kilometrów, a Słońce-Merkury 57 milionów kilometrów.
W czasie górnych złączeń planety są niewidoczne ze względu na bliskość bardzo jasnego Słońca.
Planety dolne (Merkury i Wenus) najlepiej obserwować w czasie ich maksymalnych elongacji. Merkury znalazł się w takim położeniu 24 sierpnia. Była to elongacja zachodnia, planeta widoczna była przed wschodem Słońca. Warunki do obserwacji były dobre.
Kolejna maksymalna elongacja, tym razem wschodnia, zdarzy się 3 listopada. Ułożenie ekliptyki względem horyzontu uniemożliwi jednak prowadzenie obserwacji w naszej szerokości geograficznej. W momencie zapadania zmroku cywilnego, około 16:50, Merkury znajdzie się już na horyzoncie.
ja
Koniunkcja Merkurego ze Słońcem — Na tym zdjęciu pochodzącym z SOHO widać doskonale Merkurego nad Słońcem
http://sohowww.nascom.nasa.gov/data/realtime/c3/512/
Merkury podczas dzisiejszego górnego złączenia ze słońcem ma -1,6 magnitudo. Podczas złączenia dolnego ma około 6 magnitudo i praktycznie trudno go załważyć.
A ja zapoluję w przyszłości na jakąś koniunkcje dwóch planet niewidoczną z ziemii.