22 listopada zbliżający się do opozycji Saturn rozpocznie kreślenie pętli wśród gwiazd Raka. Jego rektascensja będzie malała aż do 6 kwietnia 2006. Również 22 listopada w pobliżu szóstej planety Układu Słonecznego widoczny będzie Księżyc w apogeum, tuż przed ostatnią kwadrą.

Krążącego wokół Słońca Saturna obserwujemy z Ziemi poruszającej się także wokół Gwiazdy Dziennej. Na skutek złożenia obu tych ruchów, obserwujemy planetę na tle coraz to różnych konstelacji. Nie jest to jedna ruch ani jednostajny ani prostoliniowy.

Na ogół planety zewnętrzne (od Marsa do… końca, planetoidy Pasa Kuipera też) przesuwają się wśród gwiazd z zachodu na wschód, w kierunku rosnącej rektascensji (nie należy mylić tego ze znacznie szybszym ruchem dziennym ze wschodu na zachód).

Co jakiś czas jednak „zawracają” i przez kilka tygodni przesuwają się ze wschodu na zachód. Dzieje się tak w czasie wokół opozycji, czyli wtedy, gdy planeta (planetoida) jest najlepiej widoczna na niebie, gdyż zbliża się do Ziemi na minimalną odległość i jest widoczna przez całą noc.

Załączony rysunek prezentuje pętlę, którą na przełomie lat 2005 i 2006 zakreśli Saturn. Opozycja planety wypadnie 28 stycznia.

Saturn zaczyna ruch wsteczny 22 listopada. Tego samego dnia około 8:00 w kątowej odległości 3 stopni od niego świeci Księżyc. Najlepsze warunki do obserwacji złączenia to druga połowa nocy z 21 na 22 listopada. Około 5:30 planeta i Srebrny Glob świecą tuż obok siebie, mniej więcej 55 stopni ponad południowym horyzontem.

Ostatnią kwadrę Księżyc osiągnie 23 listopada o 23:11, a apogeum – 23 listopada o 7:17.

Zachęcamy do obserwacji nocnego nieba!

Autor

Michał Matraszek