Jeszcze niedawno Pluton był wyjątkowym obiektem w peryferiach Układu Słonecznego ze względu na swój księżyc, Charona. Ostatnio okazuje się, że większość dużych obiektów Pasa Kuipera ma również księżyce.

„Zaczynamy sobie uświadamiać, że Pluton jest jednym z małej rodziny poodbnych ciał, z których prawie wszystkie mają obiegające je księżyce” – mówi Antonin Bouchez, astronom z California Institute of Technology.

Według Boucheza, szansa na posiadanie księżyca przez obiekt Pasa Kuipera wynosi zaledwie 11 procent, przy czym trzy z czterech największych obiektów mają księżyce. Wygląda na to, że duże i małe obiekty powstawały w odmienny sposób, pozostaje pytanie co to za procesy.

Według naukowców Charon powstał w wyniku kolizji jakiegoś ciała z Plutonem – z oderwanego kawałka materii uformował się księżyc. Podobnie miał powstać nasz Księżyc – z gorącego dysku materii pozostałej na ziemskiej orbicie po silnej kolizji.

Poza Charonem wiemy o jeszcze dwóch mniejszych księżycach obiegających Plutona, Czwórka do brydża, czyli nowe księżyce Plutona„>odkrytych w zeszłym roku. Astronomowie zgodzili się, że mogły one (jak również ewentualne inne, jeszcze nie odkryte księżyce) powstać ze szczątków pozostałych po tej samej kolizji.

W przypadku księżyców innych obiektów Pasa Kuipera, naukowcy uważają, że zostały przechwycone przez grawitację obiektu. Dla mniejszych ciał, prawdopodobieństwo jest szacowane na 11 procent.

Teraz wygląda na to, że inaczej jest w przypadku największych ciał. O ich odkryciach Więcej o nowych obiektach Pasa Kuipera„>pisaliśmy zeszłego lata. Wiadomo, że większa o 1/4 od Plutona Xena (2003 UB313) ma księżyc. Drugi co do wielkości obiekt Pasa Kuipera to Pluton – z Charonem i dwoma innymi księżycami. Trzeci – 2003 EL61 (nazwany „Santa”) ma dwa księżyce; co ciekawe, poruszające się po orbitach nachylonych o 40 stopni do płaszczyzny orbity tego obiektu. Nie zaobserwowano księżyca przy czwartym obiekcie – 2005 FY9 („Easterbunny”, czyli „Zajączek Wielkanocny”) – ale nie jest to wykluczone w ciągu najbliższych miesięcy, kiedy będzie obserwowany za pomocą optyki adaptatywnej teleskopu Kecka.