Przełom sierpnia i września to okres aktywności niezwykle ciekawego roju, jakim są alfa-Aurigidy. Ciałem macierzystym alfa-Aurigidów jest kometa Kiess (C/1911 N1). Rój ten został odkryty przez Hoffmeistera i Teichgraebera w 1935 roku; okazało się, że był to pierwszy z zarejestrowanych wybuchów aktywności roju, podczas którego zaobserwowano 30 zjawisk na godzinę. Kolejne miały miejsce w latach 1986 i 1994, osiągając liczby godzinne rzędu 40-50 zjawisk.

Artykuł nadesłała Ewa Zegler z PKiM

Chociaż poza wymienionymi wybuchami aktywność roju utrzymuje się na poziomie liczb godzinnych równych około 10, nie wiadomo, czym alfa-Aurigidy zaskoczą nas w tym roku. Tegoroczne maksimum przypada na 1 września, godz. 6:30 czasu uniwersalnego (długość ekliptyczna Słońca lambda = 158,6 stopnia), czyli przy Księżycu będącym kilka dni przed pełnią. Warto zatem spróbować obserwacji, zwłaszcza, że meteory należące do tego roju to bardzo szybkie (V = 66 km/s), efektowne zjawiska, najczęściej pozostawiające ślady. Trzeba pamiętać, że aby dostrzec możliwie dużo alfa-Aurigidów, nie należy patrzeć bezpośrednio w radiant roju, ale w obszar nieba oddalony od niego przynajmniej o około 40-50 stopni.

Alfa- i delta-Aurigidy są częścią kompleksu rojów z radiantami położonymi w gwiazdozbiorach Barana, Perseusza, Kasjopei oraz Woźnicy, aktywnego od sierpnia do października. W 1997 brytyjscy i włoscy obserwatorzy donosili niezależnie od siebie o możliwym nowym roju z radiantem w Baranie, aktywnym w drugiej połowie sierpnia. W 2002 roku A. Dubietis i R. Arlt, analizując dane International Meteor Organization (IMO), wyznaczyli dokładniejsze parametry rojów z radiantami w Woźnicy.

Z ich analizy wynika, że delta-Aurigidy stanowią dwa oddzielne, mniejsze, związane ze sobą roje: Perseidy wrześniowe oraz właściwe delta-Aurigidy. Ich okres aktywności i położenie radiantów częściowo pokrywają się. Najsilniejsza aktywność wrześniowych Perseidów występuje w okolicach 9 września, co w tym roku zbiega się niestety z pełnią Księżyca. Maksimum delta-Aurigidów przypada zaś w tym roku na 24 września (długość ekliptyczna Słońca lambda = 181 stopni), czyli dwa dni po nowiu.

Proste, niewymagające żadnego sprzętu obserwacje meteorów mają wartość naukową. Zainteresowanych obserwacjami zachęcam do kontaktu z Pracownią Komet i Meteorów. Każdemu chętnemu przesyłamy bezpłatny zestaw map, poradników i innych niezbędnych do obserwacji materiałów. Organizujemy również dla naszych współpracowników obozy obserwacyjne oraz seminaria naukowe. Najlepsi obserwatorzy co roku otrzymują atrakcyjne nagrody. Nasi przedstawiciele uczestniczą także corocznie w międzynarodowej konferencji, organizowanej przez International Meteor Organization, z którą współpracujemy.

Zapraszamy do współpracy!

Kontakt:

Pracownia Komet i Meteorów

Al. Ujazdowskie 4

00-478 Warszawa

pkim@pkim.org

Autor

Avatar photo
Redakcja AstroNETu