7 Grudnia 1961 NASA ogłosiła plan przedłużenia programu lotów człowieka w kosmos przez rozwój dwuosobowych pojazdów kosmicznych… Tak narodził się Gemini – ostatni przystanek na drodze do opracowania programu Apollo i postawienia przez człowieka stopy na Księżycu.

Program nazwano Gemini jednakże dopiero miesiąc później, 3 stycznia następnego roku. Wywodzi się to z łacińskiej nazwy gwiazdozbioru Bliźniąt, ze względu na 2 członków załogi. Początkowo, jako przedłużenie misji Mercury mówiono o nim Mercury Mark II, choć pod względem technologicznym przewyższała nawet rozpoczęty nieco wcześniej program Apollo.

NASA

Składanie statku Gemini.

Głównym celem całego programu było opracowanie technik zaawansowanych podróży kosmicznych, potrzebnych do podboju Księżyca. W latach 1965-1966 objął 10 lotów załogowych , gdzie za każdym razem załogę stanowiło dwóch pilotów.

Ogólne cele całego programu:

• wystawienie człowieka i sprzętu na misje w przestrzeni kosmicznej trwające około dwóch tygodni
• opracowanie systemu zbliżenia i dokowania dwóch pojazdów na orbicie
• ulepszenie metod wejścia w atmosferę i lądowania we wcześniej wybranym miejscu

NASA

Schemat przedstawiający statek kosmiczny Gemini. Widoczny podział na część napędową i załogową. Dostęp do elementów wyposażenia możliwy był przez kilka wejść przez obudowę pojazdu, w przeciwieństwie do kapsuł używanych w programie Merkury, gdzie w razie jakiejkolwiek awarii bądź potrzeby przeglądu technicznego jedyne wejście umożliwiał właz do kabiny pilotów.

NASA

Start Gemini 11 na rakiecie Titan II w 1966 roku (wszystkie Gemini były wynoszone w kosmos rakietami Titan II).

NASA

Dokładny schemat, na którym podpisano większość najważniejszych elementów kapsuły załogowej i modułu napędowego, rozmieszczenie wyposażenia. W szczególności Gemini 4.

NASA

Pierwsze wyjście w kosmos (Extravehicular Activity – EVA) amerykańskiego astronauty nastąpiło 5 czerwca 1965, i dokonał go Ed White podczas misji Gemini 4.

NASA

Pierwsze spotkanie dwóch statków kosmicznych w przestrzeni kosmicznej: Gemini 6 i Gemini 7, grudzień 1965 roku.

Podsumowanie wszystkich lotów Gemini:

Kolejność: Nazwa misji; Załoga; Data; Czas trwania (godziny:minuty:sekundy)

• Gemini 3; Virgil I.Grissom, John W. Young; 23 marca, 1965 (04:52:30) – Pierwszy załogowy lot Gemini (wcześniejsze Gemini bez załogi), trzy razy okrążył Ziemię.
• Gemini 4; James A. McDivitt, Edward H. White II; 3-7 czerwca, 1965 (97:56:12) – Pierwsze wyjście w kosmos amerykańskiego astronauty: Ed White „spacerował” 22 minuty.
• Gemini 5; L. Gordon Cooper Jr., Charles Conrad Jr.; 21-29 sierpnia, 1965 (190:55:140) – Pierwsze użycie baterii paliwowych jako źródła energii elektrycznej, sprawdzono system śledzenia i nawigacji dla przyszłych lotów. Ukończył 120 orbit dookoła Ziemi.
• Gemini 7; Frank Borman, James A. Lovell Jr.;. 4-18 grudnia, 1965 (330:35:01) – Sprawdzono czy człowiek jest w stanie przeżyć w kosmosie 2 tygodnie
• Gemini 6A; Walter M. Schirra Jr., Thomas P. Stafford;15-16 grudnia, 1965 (25:51:24) Pierwsze spotkanie w kosmosie – z Gemini VII,utrzymanie dystansu 0,3-90 metrów przez ponad 5 godzin.
• Gemini 8; Neil A. Armstrong, David R. Scott; 16 marca, 1966 (10:41:26) – Zakończone sukcesem dokowanie z innym pojazdem kosmicznym – tym razem był to moduł bezzałogowy Agena. Usterka spowodowała niekontrolowaną rotację pojazdu, przez co musiano się rozłączyć z Ageną i wykonać pierwsze awaryjne lądowanie w historii załogowych lotów NASA.
• Gemini 9A; Thomas P. Stafford, Eugene A. Cernan; 3-6 czerwca,1966 (72:20:50) – Lot przełożony z maja ze względu na porażkę bezzałogowego modułu Agena służącego do przećwiczenia dokowania w przestrzeni kosmicznej. Przygotowano powiększony adapter dokowania – augmented target docking adapter (ATDA). Niestety pokrywa doku ATDA nie oddzieliła się całkowicie, co było przyczyną niepowodzenia i tym razem. Podczas 44 okrążeń Ziemi odbyły się 2 bliskie przeloty obok innych statków kosmicznych oraz 2 godziny spacerów kosmicznych.
• Gemini 10; John W. Young, Michael Collins; 18-21 lipca, 1966 (70:46:39) – Pierwszy raz użyto napędu w celu dokowania Agena, jak i wykonano kilka przelotów obok Gemini VIII. Colins przez 49 minut doświadczał pięknych widoków stojąc przy włazie wejściowym, i 39 minut podczas dokonywania eksperymentu na module Agena.
• Gemini 11; Charles Conrad Jr., Richard F. Gordon Jr.; 12-15 września, 1966 (71:17:08) – Rekordowa wysokość orbity Gemini – 1189,3 km osiągnięto używając napędu z modułu Agena po uprzednim zbliżeniu i zadokowaniu.
• Gemini 12; James A. Lovell Jr., Edwin E. Aldrin Jr.; 11-15 listopada, 1966 (94:34:31) – Z przyłączonym modułem Agena po zadokowaniu Aldrin przez rekordowo długi jak na tamte lata czas przebywał ponad 5 godzin poza kabiną.

Podsumowując: 10 lotów, w których uczestniczyło 20 astronautów. Całkowity czas trwania wszystkich lotów : 969:50:56. Osiągnięto wszystkie założone cele

NASA

Na zakończenie programu Gemini Astronauci Jim Lovell i Edwin Aldrin (tu sfotografowani na tle swego pojazdu kosmicznego misji Gemini XII) na swych kurtkach mieli dwa napisy: Lovell – „THE” i Aldrin „END” (KONIEC).

NASA

Emblemat misji niesie ze sobą mnóstwo symboliki. Kolorystyka (granatowy, pomarańczowy) nawiązuje do oryginalnej daty startu, przewidzianej na okolice Haloween. Na rzymską liczbę XII umieszczoną w podobnym miejscu jak na tarczach zegarów wskazuje kapsuła pojazdu Gemini, przypominając godzinną wskazówkę zegara. Ostateczny cel całego programu – Księżyc, jest reprezentowany przez złotawy sierp przy lewej krawędzi.