Na początku lutego Księżyc będzie przechodzić przez wiosenną część Zodiaku, zakrywając po drodze Plejady i Mebsutę; Wenus kontynuuje zbliżanie się do Ziemi. Tak samo Saturn, który w marcu będzie w opozycji do Słońca.
Obrazek tytułowy przedstawia położenie Wenus nad południowo-wschodnim horyzontem około pół godziny po zachodzie Słońca. Druga planeta od Słońca w dalszym ciągu zbliża się do nas, jeszcze zwiększając swoją jasność do -4,6 magnitudo, średnicę kątową do 33″ oraz zmniejszając fazę do 36%. Przez lornetki można próbować dostrzec tarczę planety, która obecnie wygląda jak Księżyc między nowiem a pierwszą kwadrą.
Naturalny satelita Ziemi na początku lutego przebywać będzie w gwiazdozbiorach Barana, Byka, Bliźniąt i Raka, zwiększając swoją fazę od pierwszej kwadry do pełni.
Na początku lutego 2009 Księżyc będzie wędrował przez gwiazdozbiory Barana, Byka, Bliźniąt i Raka, zwiększając swoją fazę od pierwszej kwadry do pełni. W tym czasie dojdzie do zakrycia Plejad przez Księżyc (niewidoczne w Polsce), zakrycia Mebsuty (Epsilona Gemini) oraz spotkania z M44. Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
4 lutego Księżyc zakryje gromadę otwartą gwiazd Plejady. Niestety zjawisko zacznie się około godzinę po zachodzie Plejad w Polsce. Szansę na jego zobaczenie bedą mieli mieszkańcy północnej Skandynawii i Kanady.
Dwa dni później dojdzie do zakrycia Mebsuty (Epsilona Bliźniąt) – gwiazdy o jasności 3m. Tym razem będziemy mieli więcej szczęścia, ponieważ zjawisko zajdzie w momencie górowania obu ciał niebieskich w naszym kraju na wysokości ponad 60° nad horyzontem. Jednak ze względu na dużą fazę Księżyca (89%) zakrycie będzie trudno obserwowalne. Ale przez lornetki powinno dać się dostrzec zakrycie, które zajdzie przy ciemnym brzegu Księżyca około 20:55. Odkrycie (około 22:05) będzie o wiele trudniejsze do obserwowania, gdyż zajdzie przy jasnym brzegu księżycowej tarczy. Więcej szczegółów W piątek wieczorem zakrycie Mebsuty przez Księżyc„>w specjalnej notce na ten temat.
Rysunek pokazuje położenie gromady otwartej M44 i Księżyca wieczorem 8 lutego 2009 roku. Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
8 lutego wieczorem Księżyc dzień przed pełnią przejdzie bardzo blisko innej słynnej gromady otwartej gwiazd M44. Około godziny 19:00 gromadę od Księżyca będzie dzieliło nieco ponad 2°, a odległość naturalnego satelity Ziemi od gwiazdy Asellus Australis będzie wynosiła około 15′.
Szósta planeta Układu Słonecznego w dalszym ciągu przebywa na granicy gwiazdozbiorów Lwa i Panny. Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
W tym samym rejonie nieba, ale godzinę później, można zacząć wypatrywanie ostatniej planety Układu Słonecznego z tych łatwo widocznych gołym okiem. W tym tygodniu Saturn (bo o nim mowa) wschodzi około 19:30, a najlepsze warunki obserwacji mają miejsce podczas górowania planety około godziny 3 w nocy. Najjaśniejszy księżyc Saturna – Tytan 4 lutego osiągnie maksymalną elongację wschodnią.
