Projekt Galaktyczne Zoo okazał się bardzo dużym sukcesem. Zachęceni tym naukowcy opracowali rozszerzenie projektu o badanie zderzających się i łączących się galaktyk. Na razie istnieje tylko wersja angielska projektu, ale nie jest wykluczone, że pojawi się wersja polska.

Aby wziąć udział w projekcie wystarczy wejść na stronę http://mergers.galaxyzoo.org/. Osoby, które już mają swoje konto w Galaktycznym Zoo nie muszą nawet zakładać nowego konta, ponieważ działa login i hasło, które mają w Galaktycznym Zoo.

Po wejściu do portalu pokażą się obrazki, które wyglądają znajomo dla tych, którzy brali już udział w projekcie badania galaktyk. Jednak tym razem do dyspozycji będą tylko te zdjęcia, na których widać co najmniej dwie galaktyki, których kształt wskazuje, że dochodzi między nimi do silnych oddziaływań grawitacyjnych.

Na początek tradycyjnie warto zapoznać się z działem „How to take part”, w którym bardzo szczegółowo jest opisane, na czym polega modelowanie. Potem można przejść do zabawy w modelowanie zderzeń galaktyk!

W odróżnieniu od „zwykłej” wersji Galaktycznego Zoo tutaj użytkownik ma duży wpływ na wynik, bo to od niego zależy jakie będą parametry modelu. Można je zmieniać w szerokim zakresie, poszukując najbardziej optymalnych warunków zderzenia.

I tak: użytkownikowi pokazuje się zdjęcie zderzających się galaktyk. Żeby zacząć je badać trzeba kliknąć w przycisk „Take me there” („Zabierz mnie tam”), który przeniesie użytkownika do interfejsu do badania zderzeń.

Rysunek przedstawia zrzut ekranu z interfejsem do badań zderzeń galaktyk na zdjęciach projektu „Galaktyczne Zoo”.

Na początek użytkownik znajduje się w zakładce „Explore” („Badaj”). Klikając w przycisk „More” („Więcej”) uruchamiane są losowo wybrane symulacje zderzenia, które należy porównać ze zdjęciem. Jeśli któraś z symulacji choć trochę przypomina wyjściowy obrazek warto w nią kliknąć przeznaczając ją w ten sposób do dalszych badań. Potem ponownie można kliknąć „More”, aby zobaczyć kolejne losowe symulacje. Być może następne będą jeszcze lepsze. Do dalszych badań można wziąć więcej niż jedną symulację.

Po wybraniu modeli można przejść do zakładki „Enhance” („Ulepszanie”, „Poprawianie”), gdzie po zaznaczeniu któregoś z wybranych modeli można bawić się parametrami zderzenia. Trzymając wciśnięty lewy przycisk myszy i jeżdżąc wskaźnikiem po symulacji można zmieniać kąt, z którego patrzymy na układ galaktyk. Użytkownik ma również wpływ na ilość gwiazd biorących udział w symulacji.

Następnie można sprawdzić, co się dzieje, jak zmienia się parametry. Do dyspozycji mamy: masę galaktyk, prędkość poruszania się galaktyk względem siebie, głębokość zderzenia (czyli jak blisko siebie przechodzą galaktyki) oraz kąt ustawienia galaktyk. Parametry zmienia się trzymając wciśnięty lewy przycisk myszy i jeżdżąc kursorem po siatce współrzędnych. Przy czym oś odciętym (OX) odpowiada galaktyce nr 1, natomiast oś rzędnych (OY) – galaktyce nr 2.

W przypadku kąta widzenia poruszanie kursorem wzdłuż osi odciętych obraca galaktykę w płaszczyźnie ekranu, zaś poruszanie się wzdłuż osi rzędnych – w plaszczyźnie prostopadłej do ekranu. Na układzie współrzędnych do końca zostają zaznaczone początkowe ustawienia parametrów, więc zawsze można do nich wrócić.

Gdy uda się na symulacji otrzymać to, co na zdjęciu – klikamy w „Save Sim” zapisując w ten sposób symulację i przechodząc do następnego zdjęcia.

Została jeszcze zakładka „Evaluate” („Szacuj”, „Testuj”), w której pojawią się dodatkowe parametry, dzięki którym będzie można poprawić zbudowane przez nas modele danego zderzenia oraz wybrać najlepszy z nich.

Zapraszamy do udziału w projekcie i życzymy miłej i pouczającej zabawy!

Źródła:

Autor

Avatar photo
Ariel Majcher