W sobotę 30 stycznia planetoida 2 Pallas przejdzie na tle gromady kulistej M5 w gwiazdozbiorze Węża. Około 70° na północny wschód od tej pary znajduje się planetoida 4 Westa, która 18 lutego będzie w opozycji do Słońca.
Pierwsza z planetoid wschodzi około północy, zaś góruje mniej więcej o godzinie 6:30 naszego czasu na wysokości 40° nad horyzontem. Pallas obecnie świeci z jasnością +9,3 magnitudo (czyli jest na granicy widoczności lornetek o średnicy obiektywów 5 cm) i przebywa w gwiazdozbiorze Węża niedaleko jasnej i łatwej do odnalezienia gromady kulistej M5, która z kolei świeci z jasnością około 5,5 magnitudo. Tak więc będzie ona sporym ułatwieniem przy identyfikacji planetoidy, ponieważ z odnalezieniem M5 jako mgiełki nie powinno być problemów.
Rysunek tytułowy pokazuje położenie planetoidy 2 Pallas w pobliżu gromady kulistej M5, natomiast następna mapka:
Mapka (wykonana w programie AstroJaWil) pokazuje przejście planetoidy 2 Pallas na tle gromady kulistej M5.
jest powiększeniem środkowej części mapy z pokazanym położeniem Pallas co 1 dzień.
Właśnie ten ruch planetoidy na tle gwiazd pozwoli na jej pełną identyfikację, ponieważ Pallas porusza się z prędkością około 20' na dobę.
Mapka (wykonana w programie AstroJaWil) pokazuje drogę planetoidy 4 Westa wśród gwiazd konstelacji Lwa w pobliżu opozycji w lutym 2010.
Dużo jaśniej świeci druga z planetod. Westa jest w ogóle najjaśniejszą planetoidą na naszym niebie. Z dala od świateł miejskich, na bardzo ciemnym i przejrzystym niebie można nawet próbować dostrzec ją gołym okiem, a na pewno jest w miarę łatwym celem dla obserwatorów dysponujących lornetką.
Obecnie Westa świeci z jasnością +6,5 magnitudo i podczas zbliżania się do opozycji jej blask będzie się zwiększał (w połowie lutego do +6,1 magnitudo).
Oczywiście planetoida (jak wszystkie ciała będące w pobliżu opozycji) porusza się ruchem wstecznym (około 10' na dobę) i zbliża się do Algieby (γ Leo) – drugiej co do jasności gwiazdy w konstelacji Lwa. Od 15 do 17 lutego Westa będzie przechodzić między Algiebą (jasność +2 magnitudo) a gwiazdą 40 Leonis (jasność +4,8 mangitudo). Podczas maksymalnego zbliżenia planetoidy do 40 Leo odległość między tymi ciałami niebiańskimi będzie wynosić niecałe 10 minut kątowych.
Sama Algieba jest bardzo interesującą gwiazdą: jest to gwiazda poczwórna, z krórych dwa najjaśniejsze składniki (o jasności +2 i +3,8 magnitudo) są odległe od siebie o niecałe 4″ i można je zobaczyć już w teleskopie o średnicy mniejszej niż 10 cm i powiększeniu kilkudziesięciu razy. W odległości 260 i 330 sekund kątowych od tych dwóch gwiazd znajdują się jeszcze dwie dużo słabsze gwiazdy γ Leo C (jasność +9,2 mag) i γ Leo D (+9,6 mag).
