W piątek 4 marca Księżyc przejdzie przez nów, dlatego będzie go można obserwować najpierw rano (w towarzystwie Wenus), a pod koniec tygodnia – wieczorem (w towarzystwie Jowisza). Prawie przez całą noc można obserwować Saturna, który góruje około godziny 2:00.

Najbliższe kilka miesięcy nie będzie korzystnym okresem do obserwacji obiektów przebywających w niewielkiej odległości kątowej na zachód od Słońca (czyli widocznych rano). Boleśnie się będzie można o tym przekonać w maju i czerwcu, gdy cztery planety: Merkury, Wenus, Mars i Jowisz będą blisko siebie, ale z naszego kraju niestety praktycznie niemożliwe będzie obserwowanie tych zbliżeń.

Na razie jednak przedsmak tej sytuacji będzie w odniesieniu do Księżyca, który zbliża się do piątkowego nowiu i wschodzi bardzo późno: około 4:20 rano w poniedziałek 28 lutego i kolejną godzinę później w środę 2 marca.

Na początku tygodnia Srerny Glob będzie przebywał blisko w Strzelcu oraz Koziorożcu. W poniedziałek 28 lutego Księżyc wzejdzie około 4:20, czyli 2 godziny przed wschodem Słońca. Jego faza wynosić będzie tylko 19% a 45 minut przed świtem (czyli o godzinie podanej na mapce) znajdować się będzie mniej niż 10° nad południowo-wschodnim horyzontem. Taki sam dystans będzie dzielił go od Wenus.

Dobę później Księżyc zmniejszy swoją fazę do 12% i zbliży się do najjaśniejszy planety w Układzie Słonecznym na odległość niewiele ponad 1°, jakieś 2,5 swojej średnicy kątowej. Sama planeta pojawia się nad horyzontem tuż przed godziną 5 rano. Jej jasność wynosi -4,1 magnitudo, średnica kątowa do końca tygodnia zmniejszy się do 15″ (a więc będzie 4 razy mniejsza niż w listopadzie ubiegłego roku), natomiast faza urośnie do 73%.

W środę 2 marca faza Księżyca będzie wynosiła zaledwie 6% i o godzinie 5:45 znajdować się on będzie niecałe 5° nad widnokręgiem. Jego zauważenie będzie tego dnia bardzo trudne: kto będzie chciał go odnaleźć prócz czystego nieba potrzebować będzie również odsłoniętej południowo-wschodniej części horyzontu. Warto będzie wtedy mieć ze sobą lornetkę oraz posłużyć się znacznie łatwiejszą tego ranka do odnalezienia Wenus, która znajdować się będzie około 12° na zachód od Księżyca.

Mapka pokazuje położenie Księżyca i Jowisza w pierwszym tygodniu marca 2011.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

W piątek 4 marca Księżyc znajdzie się w nowiu, a już w sobotę wieczorem można próbować go odnaleźć na wieczornym niebie. Tego dnia Srebrny Glob zajdzie około godzinę po zmierzchu, a pół godziny po zachodzie Słońca będzie znajdował się mniej niż 5° nad zachodnim horyzontem. Jego faza będzie wynosiła zaledwie 1%, dlatego jako wskaźnika do jego odnalezienia warto użyć Jowisza, który będzie świecił ponad 16° na wschód od Księżyca.

Znacznie łatwiejszy do odnalezienia naturalny satelita Ziemi będzie ostatniego dnia tego tygodnia, czyli w niedzielę 6 marca. Faza Księżyca wzrośnie już do 3%, a dodatkowo zbliży się on do Jowisza na odległość niecałych 7°. Sama planeta będzie świeciła z jasnością -2,1 wielkości gwiazdowej, natomiast jej średnica kątowa będzie wynosić 34″.

Kiżyce galileuoszowe są widoczne coraz słabiej , a w ciągu tego tygodnia będzie można zaobserwować następujące zjawiska:

  • 1 III o zmierzchu Kalisto tuż na południe od Jowisza,
  • 2 III godz. 19:35 – Europa chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia),
  • 5 III godz. 18:31 – wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza (koniec zaćmienia),
  • 6 III godz. 18:31 – wejście Io na tarczę Jowisza,
  • 6 III godz. 19:03 – wejście cienia Io na tarczę Jowisza.

Mapka pokazuje położenie Saturna w pierwszym tygodniu marca 2011.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Gdy panuje astronomiczna noc nad horyzontem widoczna jest tylko jedna planeta z tych krążących wokół Słońca. Saturn wschodzi około godizny 20:00, górując mniej więcej o godzinie 2:00. Górowanie 2 godziny po północy oznacza, że do opozycji planety został tylko miesiąc. I rzeczywiście: opozycja Saturna wypada w tym roku 4 kwietnia.

W związku z tym warunki obserwacyjne planety z pierścieniami już są bardzo dobre i jeszcze przez miesiąc będą się poprawiać. Saturn świeci obecnie z jasnością +0,5 wielkości gwiazdowej, będąc najjaśniejszym obiektem w Pannie, czyli gwiazdozbiorze, w którym teraz przebywa. Również średnica kątowa planety jest duża i wynosi 19″, przez co pierścienie są widoczne w teleskopach o powiększeniu około 50x.

Maksymalna elongacja Tytana wypada w tym tygodniu w sobotę 5 marca. Tym razem będzie to elongacja zachodnia.

Autor

Avatar photo
Ariel Majcher