Koniec maja br. będzie okresem, w którym z każdym dniem Księżyc będzie świecił coraz słabiej i coraz mniej będzie przeszkadzał amatorom nocnych obserwacji. Jednak aż do końca lipca na terenie praktycznie całej Polski nie będzie nocy astronomicznych (szczególnie wyraźnie widać to nad Bałtykiem, ale bardziej na południe też da się zauważyć ten fakt), dzięki czemu obserwacje słabych obiektów staną się bardzo trudne, albo wręcz niemożliwe. Wciąż dobrze widoczny jest Saturn, a nad ranem można zacząć obserwacje Jowisza i Marsa.

W nadchodzących dniach Księżyc przemieści się od gwiazdozbioru Koziorożca do gwiazdozbioru Ryb, zmniejszając przy tym fazę (III kwadra we wtorek 24 maja o godzinie 20:52). Jednak ze względu na niekorzystne nachylenie ekliptyki do horyzontu Srebrny Glob każdej kolejnej nocy będzie wschodził wyraźnie później, a mimo wzrastającej wysokości górowania przed wschodem Słońca będzie nisko nad horyzontem. Przed południem można za to próbować go odnaleźć na dziennym niebie.

Akurat w tych gwiazdozbiorach, które odwiedzi Księżyc gwiazdy nie są zbyt jasne, a wzrastające tło nieba nie będzie ułatwiać ich odszukania. W pierwszej części tygodnia warto zwrócić uwagę na noc z 23 na 24 maja, gdy Księżyc w fazie 57% przejdzie kilka stopni na południe od najjaśniejszych gwiazd konstelacji Wodnika: 12° od gwiazdy Sadalmelek (α Aqr), ale niecałe 5° od Sadalsuud (β Aqr).

Mapka pokazuje położenie Księżyca w drugiej części czwartego tygodnia maja 2011 roku.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

W drugiej części tygodnia najciekawszym wydarzeniem związanym z Księżycem będzie jego spotkanie z Jowiszem. Do spotkania dojdzie rankiem w niedzielę 29 maja. W chwili pokazanej na mapce faza naturalnego satelity Ziemi będzie wynosić 13%, a od Jowisza będzie dzieliło go nieco ponad 6°. Jednak oba ciała niebiańskie będą wtedy bardzo nisko nad horyzontem: Księżyc – niecałe 11, zaś Jowisz – około 5°.

Największa planeta Układu Słonecznego jest jeszcze daleko od Ziemi, dlatego jej tarcza jest mała (ma średnicę 35″), zaś jasność też jeszcze niezbyt duża (-2,1 magnitudo). Na obserwację księżyców galileuszowych jest trochę za wcześnie.

Na mapce widoczny jest również Mars (przebywający około 15° na wschód od Jowisza), ale jasność tej planety wynosi zaledwie +1,3 magnitudo, a w chwili pokazanej na mapce znajduje się on około 2° nad horyzontem. Dlatego jego dostrzeżenie będzie bardzo trudne (warto w tym celu pomóc sobie lornetką).

Mapka pokazuje położenie Saturna w czwartym tygodniu maja 2011 roku.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Przez cały tydzień dobrze widoczny jest Saturn. Planeta oddala się od Ziemi, a dodatkowo Słońce wciąż wschodzi coraz później, dlatego jej warunki obserwacyjne są wyraźnie słabsze niż jeszcze miesiąc temu. Jasność Saturna spadnie do +0,7 wielkości gwiazdowej, a jego średnica zmniejszy się do 18″. Maksymalna elongacja Tytana (zachodnia) wypada w tym tygodniu w poniedziałek 23 maja.

Warto zwrócić uwagę na zbliżanie się Saturna do Porrimy. W niedzielę 29 maja jego odległość od tej gwiazdy zmniejszy się już do 21 minut kątowych, czyli 2/3 wielkości tarczy Księżyca.

Autor

Avatar photo
Ariel Majcher