Nasz przewodnik nie zawiera dużo technicznych szczegółów, więc pozwala skoncentrować się na obserwacji Perseidów i innych deszczy meteorów. Nadaje się dla każdego, nie tylko zawodowych obserwatorów.

Artykuł przetłumaczyli: Piotr Łubis i Karolina Suszyńska.

Po pierwsze, kilka słów o Perseidach. Perseidy to coroczny rój meteorów pojawiający się co roku w sierpniu. To małe kawałki pyłu i śmieci kosmicznych pochodzących z warkocza komety 109P/Swift-Tuttle, która krąży po orbicie eliptycznej wokół Słońca i co roku przecina ją Ziemia. W momencie, gdy te kawałki spotkają się z ziemską atmosferą, spalają się, powodując jasne rozbłyski i smugi na niebie. Nazywamy to „spadającymi gwiazdami” lub „meteorami”.

Do obserwacji Perseidów potrzebujemy tylko kilku prostych rzeczy.

1. Zaplanuj, kiedy chcesz je obserwować: Wybierz dobry termin do obserwacji. Pomogą Ci w strony: www.meteorwatch.org lub NASA. Zaplanuj sobie co najmniej godzinę, lub więcej – najlepiej w miejscu oddalonym od świateł miejskich. Meteory pojawiają się nagle, więc bądź cierpliwy i daj sobie czas, żeby zobaczyć ich jak najwięcej. W przybliżeniu najlepszą porą na obserwację są ciemne godziny w przedświcie. Dobrym czasem jest także bardzo późny wieczór lub okolice północy.

2. Przygotuj się dobrze: Ubierz się ciepło, ponieważ noce w sierpniu mogą być chłodne. Znajdź dobre krzesło ogrodowe, leżak, lub miejsce na ziemi, gdzie możesz położyć śpiwór albo koc, co ułatwi Ci patrzenie w niebo przez długi czas oraz oszczędzi cierpień Twojej szyi. Możesz wziąć ze sobą jedzenie i picie, które pozwoli Ci się jeszcze lepiej bawić.

3. Gdzie patrzeć: Wszystko, co musisz zrobić, to skupić swój wzrok na niebie. Unikaj latarek i innych źródeł światła, albowiem Twoje oko nie dostrzeże zbyt wielu szczegółów w ciemności. Perseidy pojawiają się w różnych losowych częściach nieba, aczkolwiek biorą swój początek w punkcie zwanym „radiantem”, który znajduje się w gwiazdozbiorze Perseusza. Nie musisz patrzeć w żadnym określonym kierunku, po prostu w górę.

4. W jaki sposób obserwować: Nie potrzebujesz teleskopu, lornetki ani żadnych innych przyrządów optycznych. Potrzebujesz tylko swoich oczu.

5. Czego się spodziewać: Nie spodziewaj się deszczu ognia z nieba. Zobaczysz jeden lub więcej jasnych rozbłysków czy smug co kilka minut. Perseidy mogą dostarczyć od pięćdziesięciu do stu meteorów na godzinę w szczycie swojej aktywności, który występuje w nocy z 11 na 12 i z 13 na 14 sierpnia. Czasami, przy dużym szczęściu, można zobaczyć niezwykle jasny meteor zwany „kulą ognia” (ang. fireball), który jest naprawdę niesamowity. Dodatkowo w tym roku Jowisz, Wenus i Księżyc w kształcie półkola zbierają się razem na niebie, gdy Perseidy są najaktywniejsze.

Życzymy dobrej zabawy! Pamiętaj, że im dłużej patrzysz, tym więcej zobaczysz. Powodzenia!

Autor

Avatar photo
Redakcja AstroNETu

Komentarze

  1. Hmm    

    Zawsze jest jakieś ale — Autorzy tekstu zapomnieli dodać informacji o zachowaniu czujności terenowej. Kiedyś wybrałem się na rowerze, za miasto, w celu obserwacji nieba, w piknikowy sposób. Po 20 minutach przyplątał się jakiś pan ze świerszczykami w ręku. 10% traumy pozostało do dziś.

  2. astom    

    Małe przekłamanko: — Najpierw cytat z tekstu: „To małe kawałki pyłu i śmieci kosmicznych pochodzących z ogona komety 109P/Swift-Tuttle, która krąży po orbicie eliptycznej wokół Słońca i co roku zbliża się do Ziemi.”
    A teraz poprawka: to nie kometa zbliża się co roku do Ziemi (bo okres jej bytności w ok. Słońca to 133 lata), a Ziemia, co roku, przecina jej trjektorię, na której kometka pzostawiła masę różnych różności. Ale spokojnie, w ciągu najbliższego tysiąclecia nie grozi nam bezpośrednie spotkanie. :-))

Komentarze są zablokowane.