Ceres to miniaturowy świat złożony z powierzchni skalnych gotowych do zbadania przez sondę Dawn. Krater Occator, źródło białych plam, które tak dręczyły naszą ciekawość podczas długiego przelotu Dawn, jest wyjątkowo zachwycający w ukośnie padającym świetle tego zdjęcia zrobionego 16 października 2016 r.

Artykuł napisała Sonia Wittek.

Occator jest wystarczająco duży, żeby objąć Delaware (jeden ze stanów USA). Krater ma 92 km szerokości i 4 km głębokości. Wewnątrz znajdują się dwie wyjątkowo jasne białe plamy, obserwacje których zapoczątkowały szeroko sięgające hipotezy co do ich natury, zanim jeszcze badania przy pomocy sondy Dawn zidentyfikowały je jednoznacznie jako słony osad.

Najnowsza teoria, która wyjaśnia istnienie białych plam mówi, że pomimo tego iż uformował się miliony lat temu, krater wciąż jest geologicznie aktywny. Uderzenie w krater mogło spowodować podniesienie się poziomu płynu bogatego w sól z wnętrza Ceres, wypłynięcie solanki na powierzchnię i szybkie zamarznięcie jej zanim lód zsublimował się w pary, pozostawiając za sobą świeże osady soli.

Zdjęcie planety karłowatej Ceres ukazuje część północnej półkuli. W widocznym miejscu jaśnieje krater Occator, źródło intrygujących białych plam na Ceres.

Pokazany wyżej szczegółowy obraz powierzchni został uzyskany dzięki rozszerzeniu misji Dawn. Sonda spędziła październik orbitując wokół planety Ceres na wysokości około 1480 km, zbierając zdjęcia powierzchni z niezwykle dużą dokładnością. W listopadzie zaczęła się oddalać (poszerzając swoją orbitę do promienia 7200 km), aby przeanalizować większe części powierzchni i zebrać pomiary tła potrzebne do pozbycia się szumów z sygnału. Powrót na większą wysokość pozwoli również na zredukowanie korekt orbity i zaoszczędzenie paliwa.

Dawn jest teraz w trakcie rozszerzenia misji, robiąc jeszcze dokładniejsze pomiary niż w pierwotnym zakresie misji. Rozszerzone obserwacje z pomocą spektrometra promieni gamma i neutronów pozwolą Dawn zbadać zawartość atomową do 3 stóp w głąb powierzchni, a więcej pomiarów grawitacyjnych pozwoli na uzyskanie bardziej dopracowanego obrazu wnętrza Ceres. Sonda zbiera dodatkowo dane z widma widzialnego i podczerwieni, które pomogą na poszerzenie bazy danych minerałów na tej planecie karłowatej. Co więcej, Dawn ponownie kartografuje Ceres, śledząc wszystkie zmiany spowodowane ostatnimi uderzeniami od początku misji. Wyższa orbita pozwoli sondzie zbierać zdjęcia tych samych obiektów w różnych momentach dnia i w różnym oświetleniu, a także zrobić dodatkowo zdjęcia stereo pod kątem, co poprawi mapowanie topograficzne.

Dawn zakończyła swoją oryginalną misję w lipcu po zaliczeniu wszystkich celów obserwacyjnych. Jest to pierwsza sonda, która orbitowała wokół dwóch różnych obiektów pozaziemskich, analizując dwa największe ciała w Głównym Pasie Planetoid. Sonda ta orbitowała wokół Westy w 2011 r. i 2012 r. przed użyciem swojego napędu jonowego do opuszczenia orbity i nakierowania się na Ceres, której dosięgnęła w 2015 r. Dawn pozostanie na orbicie wokół jedynej planety karłowatej w wewnętrznej części Układu Słonecznego do wyczerpania paliwa, kiedy to pozostanie na stałej orbicie wokół Ceres.

Źródła:

Autor

Avatar photo
Redakcja AstroNETu