Zdjęcie w tle: ESA/Hubble and NASA

O obiekcie:

Dziewięćdziesiąty czwarty obiekt katalogu Messiera to Galaktyka Kocie Oko (w języku angielskim zwana również Galaktyką Krokodylego Oka). Znajduje się 16 milionów lat świetlnych od Ziemi i oddala od nas z szybkością 308 km/s. Zawiera około 40 miliardów gwiazd.

M94 jest tak zwaną galaktyką LINER (Low-ionization nuclear emission-line region), co oznacza, że w jej jądrze znajduje się zjonizowany gaz, ale jest on zjonizowany bardzo słabo. Sama galaktyka składa się z dwóch pierścieni. Zewnętrzny nie jest jednak nieprzerwanym kręgiem gwiazd, ale konstrukcją złożoną z dwóch ramion spiralnych, które widziane z Ziemi sprawiają wrażenie zamkniętego pierścienia. Wewnątrz niego formuje się dwa razy więcej gwiazd, niż w środkowej części M94. Wewnętrzny krąg zawiera wiele gromad złożonych z młodych, niebieskich gwiazd. Aktywność gwiazdotwórcza centrum Galaktyki Kocie Oko jest wysoka, choć nie tak, jak w pierścieniu zewnętrznym.

Galaktyka Kocie Oko jest najjaśniejszym obiektem Grupy w Psach Gończych I, która składa się z kilkunastu galaktyk, trudniejszych do obserwacji niż M94. Jedną z nich jest M64, Galaktyka Czarne Oko.

M94 została odkryta przez astronoma nazwiskiem Pierre Méchain 2 marca 1781 roku. Zgłosił on swoje odkrycie Messierowi, który odnalazł obiekt na niebie, ustalił jego położenie i dodał do swojego katalogu pod numerem 94, jako mgławicę. Zarówno William jak i John Herschel, a także admirał William Henry Smyth – trzej astronomowie, którzy obserwowali M94 po Messierze – nie poprawili tego błędu. Kilku z nich jednak zawarło w swoich notatkach opinię o niezwykłej urodzie galaktyki.

Zdjęcie Galaktyki Kocie Oko wykonane przez kosmiczny teleskop Hubble’a.

Podstawowe informacje:

  • Typ obiektu: Galaktyka spiralna
  • Numer w katalogu NGC: NGC 4736
  • Jasność: 8,99
  • Gwiazdozbiór: Psy Gończe
  • Rektascensja: 12h 50min 53,1s
  • Deklinacja: +41° 7ʹ 14ʺ
  • Rozmiar kątowy: 11,2 x 9,1ʹ

Jak i kiedy obserwować:

M94 znajduje się trzy stopnie na wschód i trochę na południe od gwiazdy Chara (β Cvn). Za pomocą większej lornetki można zobaczyć rozmazaną plamkę, a teleskop pozwala zaobserwować spiralną strukturę galaktyki. Najlepszym czasem na obserwacje obiektu jest wiosna.

Autor

Matylda Kołomyjec