Koncepcja żagli kosmicznych jest znana od dawna. Żagiel kosmiczny to nic innego jak wielka płachta lekkiego i cienkiego, a zarazem wytrzymałego materiału rozpięta na lekkiej konstrukcji wykonanej z materiałów kompozytowych. Pierwsze pomysły pojawiały się już na początku XX wieku. Ojcowie astronautyki tacy jak Konstanty Ciołkowski, Fridrich Tsander czy Herman Oberth rozważali …
Od rozpoczęcia misji Japońskiej Agencji Kosmicznej (JAXA) IKAROS minęły ponad trzy lata. IKAROS to bardzo nowatorski projekt żagla kosmicznego, przy budowie którego wykorzystano wiele unikatowych rozwiązań technologicznych. Niewątpliwie IKAROS jako żagiel przetarł szlaki eksploracji przestrzeni międzyplanetarnej. Doświadczenia zebrane podczas fazy projektu, budowy oraz …
Naukowcy z USA oraz Chin, dzięki współpracy teleskopu Hubble'a oraz kosmicznego teleskopu Spitzera, odkryli najdalej oddalone, a zarazem najbardziej zwarte galaktyki we Wszechświecie.
Pytanie brzmi: czy atmosfera Tytana jest stale „podtrzymywana” przez jakieś źródło gazu, a jeśli tak, to jak efektywnie? Czy proces jej formowania był jednorazowy? Jeśli tak, to kiedy cząsteczki wchodzące w jej skład „ulecą” w przestrzeń kosmiczną? Gdyby tak się stało, księżyc Saturna zmieniłby się nie do poznania.
Teleskop Hubble'a zbadał trzy nowe obszary mgławicy Welon. Znajduje się ona około 1500 lat świetlnych od Ziemi w kierunku konstelacji Łabędź. Obiekt powstał od 5000 do 10000 lat temu w wyniku wybuchu supernowej.
Określa się je mianem zabójców, „killers”, potrafiących trwale uszkodzić krążące wokół Ziemi satelity lub stację kosmiczną. Tym samym stają się zagrożeniem dla przebywających w przestrzeni kosmonautów. Mowa o wysokoenergetycznych elektronach, których niszczycielskie działanie może dotknąć każdego z nas.
Para teleskopów XMM-Newton oraz Chandra dokonała niezwykłego odkrycia. Zarejestrowała zderzenie dwóch gromad galaktyk (Abell 576). Jak się okazało całe zajście przebiegło znacznie szybciej niż sądzono. Fakt ten rzucił cień na wyobrażenia astronomów o tak gigantycznych kosmicznych kolizjach.
Astronomom udało się ustalić położenie układu, w którego skład wchodzą czerwony olbrzym oraz biały karzeł. Nic w tym szczególnego, ale co najciekawsze jak wynika z badań udało się zlokalizować szczątki materii otaczające supernową tuż przed eksplozją. Sytuacja jest ciekawa, ponieważ niektóre aspekty procesu, którego finalną postacią jest wybuch, były kwestią sporną.
Detekcja planet pozasłonecznych jest w zasięgu ręki miłośników astronomii, posługujących się niewielkimi teleskopami. Zawodowi astronomowie mający do dyspozycji wyrafinowane techniki detekcji zastanawiają się nad pewnym aspektem, prawidłowością odkrytych światów. Układy z macierzystymi gwiazdami (karłami) posiadają w swoim składzie znaczne ilości żelaza, w porównaniu z …
Pomysł nie jest nowy - technika, którą niedawno zaczęto stosować do wykrywania słabych obiektów pochodzi z radioastronomii. Polega ona na porównaniu zdjęć wykonanych w różnych długościach fali. Można w ten sposób odróżnić rzeczywisty obiekt od artefaktu lub wydzielić światło słabej gwiazdy z blasku jaśniejszego towarzysza.
