Całość czasoprzestrzeni, w której istniejemy, razem z materią i energią w niej występującą. Należy zwrócić uwagę na ewolucję tego pojęcia i rozwój kosmologii na przestrzeni dziejów. W kosmologii fizycznej odróżnia się Wszechświat jako całość istniejącej czasoprzestrzeni (Universum) oraz tę jego część, którą jesteśmy w stanie obserwować metodami naukowymi. W szczególności, ważnym dla metafizyki problemem jest niekompletność naszej wiedzy na temat Wszechświata.

Ewolucja Wszechświata

Najważniejszym dotychczasowym osiągnięciem kosmologii było stwierdzenie rozszerzania się Wszechświata. Wynikło ono z obserwacji przesunięcia ku czerwieni w widmach dalekich galaktyk i skwantowanego prawa Hubble’a.

Ekstrapolując w wyobraźni rozszerzanie się Wszechświata wstecz w czasie, dochodzi się do osobliwości grawitacyjnej, bedącą abstrakcyjną koncepcją matematyczną. Koncepcja ta zrodziła teorię Wielkiego Wybuchu, dominujący model w dzisiejszej kosmologii.

Parametry fizyczne Wszechświata

Wszechświat dla kosmologii obserwacyjnej to kula o promieniu 4×1026m, czyli około 50 miliardów lat świetnych, z nami w centrum. Natomiast z teoretycznego punktu widzenia, Wszechświat może być wielokrotnie większy niż nasza sfera obserwacyjna.

Na podstawie projektu WMAP (Wilkinson Microwave Anisotropy Probe project), ocenia się wiek Wszechświata w standardowym modelu Wielkiego Wybuchu na około 13,7 miliardów lat, z niepewnością 200 milionów lat.

Autor

Karol Langner