pole magnetyczne
Kiedy gwiazdy takie jak Słońce znajdą się u kresu swojego życia i zużyją całe paliwo napędzające reakcje jądrowe w ich wnętrzu, stają się białymi karłami. Takie obiekty mogą istnieć przez miliardy lat. Choć wydawało się, że wszystkie białe karły powinny być takie same, okazuje się, że można znaleźć karły znacznie różniące się od pozostałych.
Satelita Solar Dynamics Observatory to projekt należący do NASA. Naukowcy, którzy przy nim pracują niedawno stworzyli ciekawy obraz pokazujący pole magnetyczne Słońca.
Powyższe zdjęcie przedstawia pewien obszar naszego Słońca. Możliwe jest, że w trakcie zwykłych obserwacji nie byłby on szczególnie interesujący, jednak spoglądając na niego w świetle ultrafioletowym, przed naszymi oczami pojawia się ciekawy widok.
Merkury jest najbliższą Słońcu planetą naszego układu, dlatego najszybciej obiega gwiazdę – jego średnia prędkość na orbicie wynosi 47,4 km/s i temu również zawdzięcza swoją nazwę.
Przy pomocy kosmicznej soczewki, astronomowie wykonali pomiar pola magnetycznego galaktyki odległej od nas o prawie 5 miliardów lat świetlnych. To osiągnięcie dostarcza nowe wskazówki do rozwiązania problemu leżącego na granicach kosmologii – jaka jest natura i geneza pól magnetycznych, które odgrywały istotną rolę w rozwoju galaktyk.
Dzisiaj Księżyc nie posiada pola magnetycznego, ale z nowych badań NASA wynika, że mogło ono istnieć 3 miliardy lat temu. Dzisiaj Księżyc nie posiada pola magnetycznego, ale z nowych badań NASA wynika, że mogło ono istnieć 3 miliardy lat temu. Artykuł napisała Alicja Matulewicz. Podczas misji Apollo na Ziemię dotarły zmagnetyzowane księżycowe skały. Może to stanowić …
Zespół naukowców z University College London przeanalizował dane, które były zbierane przez ponad 7 lat w ramach misji Cassini, i odkrył, że interakcja pomiędzy atmosferą Tytana, a promieniowaniem słonecznym powoduje powstanie wiatru bogatego w węglowodory i nitryle, który wieje z biegunów księżyca w przestrzeń kosmiczną.
Wykorzystując dane z orbitujących obserwatoriów, w tym z Kosmicznego Teleskopu Spitzera oraz teleskopów naziemnych, międzynarodowy zespół astronomów odkrył wybuch gwiazdy, uważaną za gwiazdę w pierwszej fazie rozwoju. Erupcja ujawniła nagłe nagromadzenie pyłu i gazu przez wyjątkowo młodą protogwiazdę znaną jako HOPS 383.
Dzięki satelicie Planck naszym oczom ukazał się nowy obraz przedstawiający pole magnetyczne Drogi Mlecznej. Uzyskano go z pierwszych kompleksowych obserwacji spolaryzowanego światła emitowanego przez powszechnie obecny w naszej Galaktyce pył międzygwiezdny.
22 listopada na orbitę okołoziemską z kosmodromu Plesieck w Rosji zostały wyniesione przez rosyjską rakietę nośną Rokot trzy satelity Swarm, mające za zadanie badać źródła ziemskiej magnetosfery.
Artykuł napisała Barbara Machnik.
