W nocy z 17 na 18 sierpnia w pobliżu Ziemi przeleci planetoida 2002 NY40. Będzie ją można dostrzec za pomocą silnej lornetki. Obserwacje ułatwi jej szybki ruch na tle gwiazd.

W ostatnich dniach temat planetoid stał się modny. Przez kilka dni obawialiśmy się o 2002 NT7: Czy wpadać w panikę?„>nasz los w 2019 roku, kiedy koło naszej planety przelecieć ma planetoida 2002 NT7. Dzień Świstaka odbędzie się zgodnie z planem„>Nie musimy już obawiać się zderzenia z nią. W zamian za to możemy spokojnie popatrzeć na innego kosmicznego gościa, który minie nas w odległości o 30 procent większej niż odległość Ziemia – Księżyc.

Planetoidę odkryto 14 lipca 2002 roku. Ma ona średnicę około 800 metrów i orbitę, której aphelium znajduje się w Pasie Głównym, a peryhelium – w wewnętrznym Układzie Słonecznym.

Takie zbliżenia jak to zdarzają się mniej więcej raz na 50 lat” – powiedział Don Yeomans, dyrektor programu poszukującego ciał niebieskich przelatujących blisko Ziemi (Near-Earth Object Program, NEAR). Poprzednio do tak bliskiego spotkania doszło 31 sierpnia 1925. Nikt wtedy o nim nie wiedział, nie istniały programy poszukujące tego typu ciał niebieskich. O tym bliskim przelocie dowiedzieliśmy się… 77 lat później, po odkryciu „winnej” planetoidy 2001 CU11 i po obliczeniu jej wcześniejszej trajektorii.

W przypadku 2002 NY40 mamy więcej szczęścia. Odkryto ją wcześniej i jest czas, żeby przygotować się do jej obserwacji. Grupa kierowana przez Mike’a Nolana użyje radioteleskopu w Arecibo do radarowych badań planetoidy. Sporządzona zostanie trójwymiarowa mapa jej powierzchni.

Obecnie planetoida ma jasność 17 magnitudo. Kiedy zbliży się do Ziemi, pojaśnieje do około 9 magnitudo i będzie mogła być obserwowana przez dobre lornetki lub niewielkie teleskopy (gdyby świeciła 16 razy jaśniej, byłaby widoczna gołym okiem). To bardzo jasno jak na ten typ obiektu.

W dniu największego zbliżenia 2002 NY40 przeleci w pobliżu Wegi (najjaśniejszej gwiazdy w Lutni), potem przez Herkulesa. Będzie się poruszać w tempie około 8 stopni na godzinę i stwierdzenie jej ruchu nie powinno być trudne (znacznie trudniejsze może być jej odszukanie wśród gwiazd).

Poniżej podajemy efemerydę planetoidy ułatwiającą jej znalezienie wśród gwiazd (godziny dotyczą nocy z 17 na 18 sierpnia i podane są według naszego czasu).

GodzinaRektascensjaDeklinacjaOdległość od ZiemiGwiazdozbiór
21:0020 16 07+14 40 370,007327 AUDelfin
21:3020 13 06+15 20 180,007106 AUOrzeł
22:0020 09 52+16 02 190,006887 AUOrzeł
22:3020 06 23+16 46 480,006670 AUStrzała
23:0020 02 38+17 33 550,006457 AUStrzała
23:3019 58 36+18 23 520,006248 AUStrzała
00:0019 54 15+19 16 480,006042 AUStrzała
00:3019 49 32+20 12 560,005840 AULisek
01:0019 44 27+21 12 240,005643 AULisek
01:3019 38 55+22 15 250,005450 AULisek
02:0019 32 56+23 22 070,005262 AULisek
02:3019 26 24+24 32 380,005080 AULisek
03:0019 19 16+25 47 010,004904 AULutnia
03:3019 11 29+27 05 190,004735 AULutnia
04:0019 02 58+28 27 250,004574 AULutnia

Autor

Michał Matraszek

Komentarze

  1. Michał M.    

    Widziałem 2002 NY40! — Widziałem 2002NY40 !!! Udało mi się ją dostrzec po prostu z balkonu w miescie. Była na granicy widocznosci mojego
    6,5-centymetrowego teleskopu i poruszała się szybko przez konstelację Strzały. Dosyć szybko zmęczyły mi się oczy
    i musiałem przerwać obserwacje. Gdybym był poza Łodzią, na pewno poszło by mi lepiej, nie przeszkadzałyby mi
    okoliczne latarnie.. A tak tylko obejrzałem sobie ten ciekawy obiekt! Cieszyłem się jak dziecko! 🙂

    A jak Wasze obserwacje? Szkoda, że nie pomyslelismy wczesniej: Seria dobrze zrobionych obserwacji wizualnych moglaby
    pozwolic na zmierzenie paralaksy i wyznaczenie odleglosci. Nie byłaby to obserwacja superdokładna ale na pewno dająca
    straszną satysfakcję.

Komentarze są zablokowane.