SMART-1 z powodzeniem wykonał swoje pierwsze okrążenie wokół Księżyca. Jest to znaczące posunięcie pierwszej europejskiej misji SMART (Small Missions for Advanced Research in Technology)

Podczas okrążania Księżyca z sukcesem przeprowadzono liczne testy na nowych technologiach. W tym czasie statek kosmiczny został dobrze przygotowany na dalsze badania naukowe, które nastąpią niedługo. Testowane technologie utorują drogę dla przyszłych misji planetarnych.

W poniedziałek o godz. 18:48 czasu środkowoeuropejskiego (CET), SMART-1 osiągnął perycentrum orbity wokół Księżyca na wysokości ok. 5000 km nad jego powierzchnią.

Zaledwie kilka godzin wcześniej o 6:24 (CET) został uruchomiony silnik jonowy, aby wykonać delikatny manewr stabilizujący lot statku kosmicznego na orbicie okołoksiężycowej.

Począwszy od tej ważnej fazy, silnik jonowy będzie pracował w sposób ciągły przez cztery następne dni, a w ostatniej fazie wykona serię krótszych impulsów. Pozwoli to osiągnąć końcową pozycję na orbicie poprzez zataczanie coraz to mniejszych pętli wokół Księżyca. W połowie stycznia SMART-1 rozpocznie obserwacje naukowe, osiągając wówczas orbitę o wysokości 300 km nad południowym biegunem Księżyca i 3000 km nad północnym.

Głównym celem pierwszej części misji SMART-1, zakończonej osiągnięciem orbity, było sprawdzenie nowej technologii napędu, a mianowicie napędu elektrycznego sprzężonego z ogniwami słonecznymi (czyli silnika jonowego). Efektem było wykonanie długiej (ponad 84 mln km) podróży do Księżyca po spiralnym torze. Jest to dystans porównywalny z odległościami międzyplanetarnymi.

Po raz pierwszy do manewrowania statkiem w polu grawitacyjnym użyto napędu elektrycznego. Sukces tej operacji jest ważny ze względu na planowanie przyszłych misji międzyplanetarnych z użyciem silników jonowych.

SMART-1 sprawdził nową technikę automatycznej nawigacji. W eksperymencie OBAN przetestowano naziemne programy nawigacyjne, używające jako odniesienia obrazów ciał niebieskich z kamery AMIE zamontowanej na statku. Przeprowadzony eksperyment OBAN pomoże na statkach kosmicznych w przyszłości określić automatycznie położenie i prędkość, a tym samym ograniczyć konieczność interwencji przez naziemne stacje kontroli.

Przeprowadzono także testy komunikacji radiowej – eksperymenty KaTE i RSIS. Polegały one na porównaniu transmisji radiowej o wysokiej częstotliwości z częstotliwością tradycyjną. Wyższe częstotliwości pozwolą w przyszłości na lepszy transfer wzrastającej ilości danych naukowych. Podobne testy wykonano w dziedzinie łączności laserowej.

Podczas przygotowań do wkroczenia w naukową fazę misji SMART-1 wykonał wstępne testy czterech zminiaturyzowanych urządzeń: za pomocą kamery AMIE wykonano zdjęcia Ziemi, Księżyca i dwóch zaćmień Księżyca widzianych z pokładu statku, instrumentów rentgenowskich D-CIXS i XSM oraz spektrometru podczerwonego SIR.

SMART-1 wykonał 332 obiegi wokół Ziemi. W ciągu podróży do Księżyca uruchamiał silnik 289 razy co daje łącznie 3700 godzin pracy. Zużył tylko 59 z 82 kg ksenonu używanego w napędzie. Podsumowując – silnik spisał się znakomicie, co umożliwiło osiągnięcie Księżyca dwa miesiące wcześniej niż się spodziewano.

Zaoszczędzenie ksenonu pozwoli na obranie niższej orbity okołoksiężycowej w trakcie misji. Jest to wiadomość pomyślna ze względu na naukowe obserwacje, które rozpoczną się w styczniu 2005 roku oraz konieczność sprowadzenia statku na stabilną orbitę po sześciu miesiącach obserwacji, w razie rozszerzenia naukowej części misji.